Τα νέα του Ναυπλίου

Τώρα βέβαια μην περιμένετε να γράψω για το hot κουτσομπολιό που συγκλονίζει τη ρομαντική (αλλά και σεξουαλικά ανήσυχη) επαρχιακή μας πόλη. Έχουμε αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια πως είμαστε σοβαρό blog, που σέβεται τους αναγνώστες του. Άρθρα – παρέμβαση όπως ‘τα καλύτερα πόστα για χαμούρεμα’, η ανάλυση της καράφλας του Beckam και ο live σχολιασμός της eurovision μας έχουν καταξιώσει ήδη στη συνείδηση των Ναυπλιωτών και όχι μόνο. Γι αυτό, ‘προσωπικά ζητήματα – συζήτηση κομμένη’ όπως έλεγε και ο αείμνηστος ‘Σάκης ο υδραυλικός’ διά στόματος Τάσου Χαλκιά στη χειρότερη σειρά όλων των εποχών της Ελληνικής τηλεόρασης.

Οπότε, πάμε για άλλα. Στους υποψηφίους των δημοτικών εκλογών ας πούμε. Που δεν κρατιούνται και ξεκίνησαν από τώρα τις διαφημίσεις στις εφημερίδες. Boring …

Αντίθετα, ενδιαφέρουσα είναι η πρωτοβουλία αρκετών μαγαζιών (καφέ, εστιατορίων κλπ.) του Ναυπλίου για 10% έκπτωση σε όλα τα είδη κάθε Πέμπτη. Η λογική της θυμίζει το γνωστό ‘βγαίνουμε Αθήνα’ κάθε Τρίτη στην πρωτεύουσα. Το σύνθημα της είναι ’10 και … βγαίνω’ και δίνει την ευκαιρία στην πόλη να δουλέψει λίγο περισσότερο με Ναυπλιώτες και όχι να περιμένει κάθε τριήμερο την κάθοδο των … μυρίων.

Την οποία δεν θα δει ποτέ ο Πανναυπλιακός. 800 Ναυπλιώτες ήρθαν στο παιχνίδι με τον Παναργειακό και χάρηκαν τη νίκη της ομάδας μας. Είδαν, φώναξαν, χάρηκαν και απήλθαν. Άντε, του χρόνου πάλι.

Που θα έχει ανάψει και η μάχη για την πολιτιστική πρωτεύουσα. Την οποία εμείς και ο άλλος τιτανοτεράστιος blogger της περιοχής, ο Παλαμπούρτζης, αποφασίσαμε να υποστηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Μετά την αφίσα – πολιτιστική παρέμβαση που ετοίμασα τις προάλλες, στα σκαριά έχουμε την δημιουργία σελίδας στο Facebook, που θα αναδεικνύει τις ομορφιές τις γραφικής μας πόλης και θα προμοτάρει την υποψηφιότητά μας.

Μαθαίνω δε ότι ο δήμος Ναυπλίου αναζητεί χώρο πάρκινγκ στο Τολό, αφού μετά την παρέμβαση στην κεντρική οδό το πρόβλημα έγινε μεγάλο. Εγώ βέβαια δεν καταλαβαίνω γιατί προβληματίζονται. Σχολείο δεν έχει το Τολό;

Αυτά. Προς το παρόν.

Είσαι η αγάπη μας η Πανναυπλιακάρα!

Το σενάριο γνωστό και χιλιοπαιγμένο:ο Παναργειακός φορμαρισμένος, ο Πανναυπλιακός προβληματικός. Και η κατάληξη η ίδια: άλλη μια μεγάλη νίκη για την ομάδα μας! Δεν θα ασχοληθώ με λεπτομέρειες του αγώνα. Δεν υπάρχει λόγος. Αυτό που ήθελα να δω το είδα: πάθος, ψυχή, αγωνιστικότητα. Μπράβο σε όλους τους παίκτες που κατάλαβαν το βάρος της φανέλας και πρόσθεσαν άλλη μια ένδοξη σελίδα στην ιστορία της ομάδας μας.

Μακάρι οι Ναυπλιώτες που ήρθαν σήμερα στο γήπεδο να ήταν κοντά στην ομάδα και στα υπόλοιπα παιχνίδια της σεζόν. Το πρωτάθλημα ούτε ξεκινάει ούτε τελειώνει σε ένα τοπικό ντέρμπυ…

Ναι μωρή Πανναυπλιακάρα!Πάλι μας έκανες να γουστάρουμε!

Πανναυπλιακός-Παναργειακός: πάμε σαν άλλοτε

Το El Clasico της Αργολίδας αύριο. Τοπικό ματς και όχι ντέρμπυ κατά κυριολεξία, καθόσον η αγγλική λέξη «derby» χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τον αγώνα μεταξύ δύο ομάδων της ίδιας πόλης, κάτι που προφανώς δεν συντρέχει στην περίπτωση μας. Ακόμα, τουλάχιστον, γιατί άγνωστες οι βουλές του Δημάρχου! Και μην ρωτήσετε «ποιανού Δημάρχου», θα σας μαλώσω! ‘Οπως και να ΄χει πάντως, πρόκειται για ένα παιχνίδι που φέρνει στο μυαλό τόσες αναμνήσεις. Τότε που οι δύο αντίπαλοι πρωταγωνιστούσαν σε μεγαλύτερες κατηγορίες, διέθεταν  παίκτες-αστέρια, οι πόλεις άδειαζαν, τα γήπεδα γέμιζαν ασφυκτικά, το πάθος και η ένταση εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου περίσσευαν. Τι έχει μείνει σήμερα από όλα αυτά; Μάλλον τίποτα: οι ομάδες βολοδέρνουν στις χαμηλές κατηγορίες, δυσκολευόμενες  ακόμη και να επιβιώσουν  και οι φίλαθλοι του καναπέ προτιμούν να αναλώνονται στην παρακολούθηση αγώνων της…ποιοτικής  ελληνικής superleague από την συνδρομητική τηλεόραση, ασκώντας μετά υψηλή… ποδοσφαιρική κριτική. Εννοείται ότι δεν περιμένουμε  να δούμε σήμερα  στο γήπεδο του Άργους τον Μέσι ή τον Ρονάλντο, ούτε καν τον Νάμπιτς ή τον Καπετανόπουλο. Πολλοί από τους παίκτες των δύο ομάδων  δεν είχαν καν γεννηθεί όταν τα ματς Παναργειακού-Πανναυπλιακού αποτελούσαν θέμα συζήτησης σε όλα τα αθλητικά στέκια . Στο χέρι τους είναι όμως να μας χαρίσουν άλλη μια ποδοσφαιρική ανάμνηση, αναλογιζόμενοι την φανέλα ποιας ομάδας φοράνε. Όσοι πραγματικά αγαπάμε την μπάλα και μας θρέφει η ατμόσφαιρα και ο παλμός του γηπέδου θα είμαστε εκεί.

To momentum είναι σίγουρα στην πλευρά του Παναργειακού. Αλλά, κάπως έτσι δεν ήταν τα πράγματα και πέρσι τέτοια εποχή; Εμείς, σαν δηλωμένο πανναυπλιακό site, περιμένουμε από τους παίκτες της ομάδας μας να τα δώσουν όλα μέσα στις τέσσερεις γραμμές του γηπέδου. Τίποτα λιγότερο!

Πάμε μωρή Πανναυπλιακάρα!

Ναυπλιώτικα

* Καιρό έχουμε να γράψουμε ‘Ναυπλιώτικα’ και όχι τίποτε άλλο παραπονιέται ο φίλος μου ο Γιώργος, του οποίου είναι η αγαπημένη στήλη. Θα τον πάω όμως για πίτσα αύριο στο Da Bosco στο Δρέπανο (είναι πολύ καλή btw) και θα τον αποζημιώσω.

* Ελπίζω βέβαια να μην έχει κουνούπια, όπως σε κάτι περίχωρα του Ναυπλίου. Και όχι σκνιπάκια και αηδίες, μιλάμε για ελικόπτερα κανονικά. Που δεν τσιμπάνε. Σε παίρνουν και σε πάνε στη φωλιά τους να σε φάνε. Για αυτό και διασκέδασα αρκετά με το ρεπορτάζ τοπικού καναλιού πριν κάνα δυο βδομάδες που εκθείαζε την Περιφέρεια για την αποτελεσματικότητά της στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Το βεβαίωνε μάλιστα ο ίδιος ο υπάλληλος που το είχε αναλάβει. Και ήταν τόσο – μα τόσο – πειστικός …

* Κατά τα άλλα, τα πάντα μένει και ουδέν ρει. Πολύ όμορφη είναι η εικόνα που παρουσιάζουν οι πλακοστρωμένοι δρόμοι του Ναυπλίου, γεμάτοι από αυτοκίνητα. Ειδικά εκείνη η Τερζάκη (αυτή που περνάει μπροστά από το ‘Αλλοτινό’) να ‘χε στόμα και να μίλαγε. Τρενάκια, τζιπ, κούρσες, μηχανάκια, περαστικοί και όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε. Και το 90% από αυτούς που περνάνε και παρκάρουν, Ναυπλιώτες. Για να μην κατηγορούμε μόνο τους τσιμεντόβλαχους που κάνουν ό,τι τους κατέβει.

* Και μια και μιλάμε για κίνηση, ωραία καρμανιόλα έχει στηθεί Χαριλάου Τρικούπη και Αγ. Αδριανού. Δεν φταίει κανένας βέβαια που ορισμένα ζώα δεν βλέπουν τα STOP. Πριν 2-3 μέρες μια απίθανη πήγε να φάει ένα μηχανάκι. Αστόχησε, αλλά έτσι όπως πάει, σύντομα θα έχουμε θύματα.

* Πάμε σε πιο ευχάριστα. Πρώτη του Πανναυπλιακού σήμερα, ώρα 6 το απόγευμα στο Ναύπλιο και ξεκινάει η χρονιά με όνειρα κι ελπίδες: Να δούμε μπάλα, να μείνουμε στην κατηγορία, να βγουν νέα παιδιά, να ευχαριστηθούμε το ποδόσφαιρο χωρίς γκρίνιες και μιζέρια. Να αγκαλιάσει η πόλη την ομάδα, να έρχεται ο κόσμος στο γήπεδο, να πετύχουν οι Ακαδημίες, να περιμένουμε τις Κυριακές με ανυπομονησία. Εκτός όμως από ελπίδες, υπάρχουν και πολλά νέα πρόσωπα στην ομάδα. Θα είμαι εκεί σήμερα και αύριο θα έχετε πλούσια ενημέρωση.

* Μία βραδιά που είχε … απ’ όλα πρόσφερε ο Superf1y στους φίλους του που μαζεύτηκαν χθες βράδυ στην ‘Αγορά’ για να τον αποχαιρετήσουν. Φλάουτο και σαξόφωνο από τους Plastica σε πολύ ενδιαφέρουσες τζαζ – funk καταστάσεις και ασχέτως με το ότι μερικοί … νύσταζαν (όπως ο γράφων) και έφυγαν νωρίς, οι εντυπώσεις ήταν άριστες. Την Πέμπτη μας λέει ‘goodbye’, δεσμεύθηκε όμως ότι αν κατά το διάστημα της απουσίας του στην Γηραιά Αλβιόνα αποκτήσει διάδοχο, θα επιστρέψει για να τον αναθρέψει σαν … Ελληναρά: Να πετάει κάτω τα σκουπίδια, να μην σταματάει στις διαβάσεις και να φωνάζει. Σε κάθε ευκαιρία. Μπράβο φίλε, πάνω απ’ όλα η Ελληνική συνείδηση.

* Ξεκίνησε εν τω μεταξύ η έκθεση βιβλίου στην Μπουμπουλίνας. Ναι. Εκεί που στην αρχή πηγαίνουμε αργά για να χαζεύουμε τα μπιχλιμπίδια και να κοζάρουμε κόσμο και μόλις αρχίσουν τα περίπτερα με τα βιβλία ανοίγουμε βήμα για να φτάσουμε όσο γρηγορότερα γίνεται στις καφετέριες. Και το μέγα ερώτημα είναι: πού έχει περισσότερα βραχιολοδαχτυλιδομπιχλίμπιδα; στο πανηγύρι της Ευαγγελίστριας ή στην Έκθεση Βιβλίου;

* Πάντως στους Χαΐνηδες ήταν ωραία. Δεν είχε τόσο κόσμο όσο στον Μάλαμα, αλλά πήγε μια χαρά και έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο τον Μουσικό Ιούλιο του Ναυπλίου. Ο οποίος άφησε άριστες εντυπώσεις και ο κόσμος το φχαριστήθηκε. Αν και κάποιοι από … Επίδαυρο μεριά γκρινιάζουν (όχι αδίκως) για το brand name του φεστιβάλ αφού το όνομα αυτό είχε καθιερωθεί για το αντίστοιχο του Μικρού Θεάτρου.

TheGrecian

SMS

* Κο Κωστούρο, δήμαρχο: Ελπίζω οι κάρτες των μονίμων κατοίκων να μην είναι εμπαιγμός.

* Κα Μανωλίδου, μαέστρο: Μπορείτε να μου στείλετε το τηλ. του γραφίστα που έφτιαξε την αφίσα σας;

* Κο Τασσόπουλο, στήλη ‘Σφηνάκια’. Το dg ΔΕΝ σημαίνει Disc Jokey. Το πολύ – πολύ να σημαίνει Dolce & Gabbana

* Κο Palabourtzi, μελλοντικό δήμαρχο: Δυο μήνες διάλειμμα ρε αρχιλουφαδόρε; Ή τώρα καταξιώθηκες και έχασες το κίνητρό σου;

* Ko Χαρούλη, καλλιτέχνη: Πέρσι Καραθώνα, φέτος Αρβανιτιά. Στα καλύτερα σε πάμε …

* Κο Superf1y, σχολιαστή: Το αφιέρωμα ετοιμάζεται και θα σου εξασφαλίσει ανεξέλεγκτη δημοσιότητα.

* Ko Zuperman, κριτικό τέχνης: Οι συντελεστές της ‘Μήδειας’ θα έχουν τρακ γνωρίζοντας ότι θα παρακολουθείτε την παράσταση;

* Ko Αντωνιάδη, πρόεδρο Πανναυπλιακού: Πότε θα βγάλετε βιντέακι σαν του Παναργειακού;

TheGrecian

Ευρωμπάσκετ ’87: Εκατό χρόνια μετά

14 Ιουνίου 1987. Ο Αργύρης Καμπούρης σφραγίζει μία τεράστια έκπληξη του παγκόσμιου αθλητισμού και μαζί μία ολόκληρη εποχή. Πιο ξένοιαστη, πιο καθαρή, πιο φωτεινή.

Από τότε, ζήσαμε κι άλλες επιτυχίες, πολύ μεγαλύτερες σε αθλητικό επίπεδο, με αποκορύφωμα το έπος της εθνικής ποδοσφαίρου στην Πορτογαλία. Υπάρχουν και κάποιοι που λένε ότι ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης είναι καλύτεροι  από τον Γκάλη. Πιθανόν, δεν ξέρω.

Αυτό που ξέρω είναι πως τα χρόνια εκείνα δεν ξαναγυρίζουν. Ούτε η αγνότητα που είχαμε τότε μέσα στις ψυχές μας. Η χαλασμένη κόρνα του παλιού μας Seat, οι συμμαθητές την παραμονή του προημιτελικού με την Ιταλία στην εξέδρα της Αρβανιτιάς (ήταν μπλε τότε), ο φίλος μου ο Μπάμπης που ήταν από τότε ‘μπασκετικός’, οι αγκαλιές με αγαπημένους που δεν υπάρχουν πια, η ΕΡΤ, γίνονται ένα με τα καλάθια του Γκάλη, με soundtrack τη χαρακτηριστική μελωδία του Final Countdown …

Δεν ξέρω τι άλλο να πω … Ίσως μόνο ότι ήμασταν τυχεροί που το ζήσαμε …

TheGrecian

Ναυπλιώτικα: Αθλητικά, πολιτικά και κουτσομπολιά

Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Σήμερα θα κάνω την έκπληξη: θα ξεκινήσω με τοπικά πολιτικά. Τα οποία μου λένε όλοι ότι τα σνομπάρω. Και η αλήθεια είναι ότι τα βαριέμαι. Αλλά ας γράψω δυο λόγια.

* Πώς γίνεται το -6 αμέσως +2 μόνο κάποιος που παίζει μπάσκετ το ξέρει καλά. Δυο τρίποντα και ένας αιφνιδιασμός είναι και τούμπα το ματσάκι. Ο Κωστούρος λ.χ. που έχασε 6 (που δεν είχε έτσι κι αλλιώς) αλλά του έμειναν δύο που θα μπορούσε να τους χάσει, αφού στις εκλογές του συνδυασμού δεν τον είχαν στηρίξει. Άρα μάλλον ευχαριστημένος είναι, θεωρώντας μάλιστα ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του, μια και αποκτά μέρα με την ημέρα εμπειρίες αλλά και ελπίζει ότι θα προλάβει και ορισμένα έργα που θα βελτιώσουν το κλίμα. Συμφωνώ εν μέρει, μια και η κάθε παραπάνω μέρα εμπειρίας μπορεί να μεταφράζεται και σε μία ακόμη ημέρα φθοράς και όσο για τα έργα … στην Ελλάδα ζούμε. Ίδωμεν.

* Πάντως αυτή η αλλαγή στις εκλογές που προωθείται, που θα ψηφίζουμε ξεχωριστά για δήμαρχο, ξεχωριστά για συμβούλους, εμένα μου λύνει τα χέρια. Αν και τους παλαιοκομματάρχες των χωριών δεν θα τους γλιτώσουμε, όπως και να ‘χει. Οπότε, μια απ’ τα ίδια …

* Το καλό είναι ότι η καταξίωση της ρομαντικής μας πόλης τελειωμό δεν έχει. Αφού εδραιώθηκε στις συνειδήσεις όλων ως η Disneyland στρεσαρισμένων Αθηναίων, έφτασε η ώρα να λάβει περίοπτη θέση και στις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις. Σήμερα έρχεται να μας σώσει ο Αλέξης στο Βουλευτικό και το Σαββατοκύριακο έρχεται (να μας ξανασώσει) η πρωθυπουργάρα μας. Έτσι είναι φίλοι ‘όμοροι’ … Όλα τα πολιτικά τα ενδιαφέροντα, τα μεγάλα, αυτά ντε, που προβάλλει το MEGA, εδώ γίνονται.

* Αυτό που πρέπει να προσέξουν αμφότεροι οι πολιτικοί αρχηγοί κατά την επίσκεψή τους στη ρομαντική μας πόλη, είναι τα άγρια ζώα. Ναι, ναι, μην γελάτε καθόλου. Περάσατε τελευταία από το Μεγάλο Δρόμο στη διασταύρωση με την Τερζάκη; (στο ‘Αλλοτινό’). Το θέαμα των αγριεμένων σκυλιών που κυνηγάνε παιδάκια με ποδήλατα είναι πολύ όμορφο. Και εξαιρετικά τιμητικό. Για όλους.

* Παλιού Ναυπλίου, συνέχεια. Αφού μετέτρεψαν όλο το Ναύπλιο σε πάρκινγκ, αφού βάλανε τα αυτοκίνητα των τσιμεντόβλαχων μέσα στα σπίτια μας, τώρα θέλουν δικαιολογητικά για να βγάλουμε ‘κάρτα μόνιμου κατοίκου’. Αστεία πράγματα, για να μην πω τίποτα χειρότερο.

* Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Ας πάμε σε κάτι πιο ενδιαφέρον. Για μένα και άλλους δύο αναγνώστες μας: Τον Πανναυπλιακό. Που σήμερα έχει κρίσιμο διοικητικό συμβούλιο για τον προγραμματισμό της καινούριας χρονιάς. Θα τα πούμε αναλυτικά τις επόμενες μέρες, αλλά αυτήν την όρεξη και την κινητικότητα που υπάρχει στην ομάδα, εγώ προσωπικά, δεν την έχω ξαναδεί. Άσε δε η Ακαδημία, λίγες μέρες μετά την ανακοίνωσή της, έχει σχεδόν συμπληρώσει.

* Εκτός όμως από την ομάδα, σε ανοδική πορεία βρίσκονται και οι φούρνοι. Που έχουν γίνει της μόδας. Μετά τα κομπολόγια, τα παγωτά και τα γιαούρτια, ήρθε η ώρα των μονδέρνων φούρνων να πολλαπλασιαστούν. Άνοιξε στην Χαριλάου Τρικούπη, άνοιξε και στην Μπουμπουλίνας, δίπλα από τον Καραμανλή. Καλές δουλειές σε όλους.

* Αντίθετα, κεσάτια έχουν οι παραλίες. Λίγος κόσμος χθες και σε Αρβανιτιά και σε Καραθώνα. Είναι κρύες ακόμη οι θάλασσες και δεν είναι όλοι θαρραλέοι σαν τον Conservatore …

* Τέλος, με λύπη πληροφορήθηκα πριν από λίγο, ότι ο πιστός μας αναγνώστης superfly, μας εγκαταλείπει για χάρη της γηραιάς Αλβιώνας. Καλή τύχη του ευχόμαστε, η μικρή κερκίδα πάντως θα είναι φτωχότερη δίχως την αγριοφωνάρα του …

TheGrecian

Ράλλυ Ακρόπολις 2013: Φωτορεπορτάζ

Ο Conservatore σήμερα ξύπνησε αχάραγα και στοιβαγμένος στη καρότσα αγροτικού με καμιά δεκαριά ακόμα αγνώστους, βρέθηκε στα βουνά της Αργολίδας για να σας μεταφέρει πλάνα από το φετινό Ράλλυ Ακρόπολις. Κωλοχτυπήθηκε ανελέητα πάνω στο κρύο μέταλλο, έφαγε σκόνη αρκετή για να του δημιουργήσει πέτρα στα νεφρά, ρούφηξε μεθυστικές μυρωδιές από μαντριά και χοιροστάσια αλλά δεν κάμφθηκε. Οι παραπάνω εικόνες είναι από κάτι κατσάβραχα στην ειδική διαδρομή Κλένια-Μυκήνες. Enjoy!

il conservatore

Αλλάζει επίπεδο ο Πανναυπλιακός

Το πρώτο βήμα της νέας διοίκησης του Πανναυπλιακού για τη δημιουργία μιας υγιούς, ανταγωνιστικής και εξωστρεφούς ομάδας είναι γεγονός.

Σήμερα ανακοινώθηκε η ίδρυση της Ακαδημίας του συλλόγου για παιδιά από 6-15 ετών, κίνηση που από τη στιγμή που πρωτοακούστηκε αναμενόταν με ανυπομονησία από πολλούς γονείς και ακόμη περισσότερα παιδιά. Να λοιπόν που τα Ναυπλιωτάκια θα έχουν επιτέλους την ευκαιρία να φορέσουν την τιμημένη φανέλα του ιστορικού Πανναυπλιακού μαθαίνοντας μπάλα δίπλα στους καλύτερους προπονητές. Υπεύθυνος για τη λειτουργία της ακαδημίας είναι ο Γιάννης Σοροβίγκας, ένας άνθρωπος με πολυσχιδή δραστηριότητα στα επαγγελματικά και κοινωνικά δρώμενα της περιοχής, με όρεξη για δουλειά και φρέσκες ιδέες.

Διαβάστε την επίσημη ανακοίνωση και πληροφορίες στο επίσημο site. 

Η πρώτη αυτή δράση είναι ενδεικτική: Οι κινήσεις από τώρα και στο εξής θα είναι σοβαρές, υπεύθυνες πάνω σε στέρεες βάσεις. Ό,τι ανακοινώνεται θα έχει γίνει ήδη πραγματοποιηθεί και δεν θα στηρίζεται ούτε σε φημολογίες, ούτε σε βιασύνες. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς, αφής στιγμής ο μεγάλος στόχος της διοίκησης είναι η δημιουργία υποδομών που θα κρατήσουν την ομάδα ψηλά για πολλά χρόνια, χωρίς κάθε καλοκαίρι να ψάχνουμε για ‘θαύματα’. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το ‘κάτι παραπάνω’ δεν είναι ευπρόσδεκτο.

Πάντως, μετά και από την ίδρυση των ακαδημιών, το κλίμα στον Πανναυπλιακό γίνεται όλο και πιο θετικό.

Το επόμενο στοίχημα είναι το ‘άνοιγμα’ προς τους φιλάθλους και όχι μόνο. Δεν χρειάζεται βέβαια να επαναλάβω ότι από εδώ θα σας ενημερώνουμε συνεχώς …

TheGrecian

Πανναυπλιακός: Νέο ξεκίνημα ή μία από τα ίδια;

Έγινε χθες η Γενική Συνέλευση του Πανναυπλιακού και εξελέγη νέο διοικητικό συμβούλιο. Η συμμετοχή του κόσμου; Ικανοποιητική για τα δεδομένα της ομάδας, όχι όμως εντυπωσιακή. Το κλίμα; Συγκρατημένη αισιοδοξία, αφού οι δυνατότητες είναι πεπερασμένες και οι απαιτήσεις της Γ’ Εθνικής πολύ μεγάλες. Και όχι μόνο οικονομικά. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες της ΕΠΟ, θα χρειαστούν 200 ενεργά μέλη, κατατεθειμένος προϋπολογισμός (μέχρι 200.000 €) και πιθανόν ομάδες Under18 και Under16. Δύσκολα πράγματα …

Εν μέσω έντονης φημολογίας στην πόλη περί ενδιαφέροντος επενδυτή, το νέο διοικητικό συμβούλιο καλείται να ξεκινήσει άμεσα τον προγραμματισμό για τη νέα χρονιά, καλούμενο να βρει τρόπους να ανταγωνιστούμε ομάδες όπως η Καλαμάτα, ο Πανηλειακός, ο Παναργειακός, η Κόρινθος και ο Παναρκαδικός, μεγέθη που δεν έχουν βέβαια καμία σχέση με τα Λουκίσια, το Πορτοχέλι και τον Παρνασσό Αράχωβας. Το μεγάλο στοίχημα είναι πλέον η αλλαγή της νοοτροπίας τόσο του κόσμου που έχει απομακρυνθεί εδώ και χρόνια από την ομάδα, όσο και των διοικούντων, που πρέπει να εκμοντερνίσουν την επικοινωνιακή πολιτική του συλλόγου κάνοντας το ‘προιόν’ ελκυστικό και εγκαταλείποντας τη λογική του ‘δώστε και σώστε’.

Το θετικό είναι ότι αυτή τη στιγμή κάτι ‘κινείται’ στον Πανναυπλιακό. Η ομάδα έχει διοίκηση από νωρίς με ανανεωμένη την εντολή και καινούρια άτομα θα βοηθήσουν – καθένας με τον τρόπο του – τη μεγάλη προσπάθεια της νέας χρονιάς. Η ακαδημία του Πανναυπλιακού, που θα ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες, θα είναι όχι μόνο μια μεγάλη επένδυση στο μέλλον, αλλά και βραχυπρόθεσμο όφελος για το σύλλογο. Αν οι προσπάθειες για κάτι καλύτερο (βλέπε είσοδο νέων ανθρώπων ή δυνατού επενδυτή) ευοδωθούν, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για ακόμη καλύτερες προοπτικές, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, πολύ δε μάλλον κάτι σίγουρο.

Το αρνητικό είναι ότι το συμβούλιο, όπως είναι σήμερα, δεν έχει την δυνατότητα να καλύψει πλήρως τις απαιτήσεις της κατηγορίας. Χρειάζεται η συμμετοχή του κόσμου, απλά στο πλαίσιο μίας διαφορετικής λογικής, όπως επεσήμανα και παραπάνω. Αν αυτό δεν συμβεί, θες γιατί οι Ναυπλιώτες προτιμάνε να τα ακουμπάνε στον Μαρινάκη και στον κάθε Μαρινάκη, θες γιατί η διοίκηση δεν θα κάνει αυτά που πρέπει για να εμπνεύσει τους φιλάθλους, τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα. Πολύ δύσκολα.

Γιατί αν ο Πανναυπλιακός φέτος υποβιβαστεί, θα περάσει καιρός για να ξανασηκώσει κεφάλι. Αντίθετα, αν φέτος μείνουμε στην Γ’ Εθνική, τα πράγματα από του χρόνου θα εξομαλυνθούν. Τέλος πάντων, αν αυτά σας ενδιαφέρουν, γράψτε κάνα σχόλιο, σαν ιδέα, και να είστε βέβαιοι ότι θα μεταφερθεί εκεί που πρέπει.

TheGrecian

Είδα το θεό να κλαίει…

ο θεός γύρισε στο ναό του…

χιλιάδες οι πιστοί του τον περίμεναν…

σαν το Μεσσία…

να τον αποθεώσουν ξανά…

και οι μεγάλοι αντίπαλοι και οι συμπαίκτες…

που θαμπώθηκαν ή έκλεψαν από τη λάμψη του…

ήταν όλοι τους εκεί να αποτίσουν φόρο τιμής…

και ο θεός έκλαψε…

γιατί είναι και άνθρωπος…

και βούρκωσα κι εγώ…

που θυμήθηκα με νοσταλγία το μακρινό 87…

που παιδάκι με έβγαλες στους δρόμους…

και μ΄έκανες να νιώσω για πρώτη φορά τί σημαίνει περηφάνια για την Ελλάδα…

που με τα κοντά παντελονάκια και τα Ζήτα Ελλάς παπούτσια μου…

προσπαθούσα να σε μιμηθώ στο προαύλιο του σχολείου…

Σ’ ευχαριστώ Νίκο Γκάλη…

που με ενέπνευσες, με μάγεψες, με συγκίνησες…

Καλώς ήρθες σπίτι σου…

il conservatore

Πανναυπλιακός: η επόμενη μέρα

Μετά από ένα διάλειμμα 15 ημερών, που στους πολυπληθείς (δηλαδή τον superf1y) αναγνώστες μας φάνηκε αιώνας, επιστρέφουμε με ό,τι φρέσκο υπάρχει για τον Πανναυπλιακό. Που αφού πέτυχε τον στόχο της ανόδου στην Γ’ Εθνική και μπήκε στο χορό, θα χορέψει. Κι επειδή πολλά (απίθανα) ακούγονται στα καφενεία και τα ανήλιαγα σοκάκια της γραφικής μας πόλης, έρχομαι εγώ, με την στεντόρεια φωνή μου και τη γλώσσα της αλήθειας να ξεκαθαρίσω, όλα τα ζητήματα που ταλανίζουν τις χιλιάδες των οπαδών.  Πού βρισκόμαστε λοιπόν;

ΤΑ ΚΑΛΑ:

* Από την ώρα που ανέβηκε η ομάδα, το Δ.Σ. έχει συνέλθει 5-6 φορές. Υπάρχει διάθεση και όνειρα για την επόμενη χρονιά.

* Προκηρύχθηκε Γενική Συνέλευση για τις 8 Μαΐου. Το γοργόν και χάριν έχει. Πρέπει να αναλάβει η νέα διοίκηση και να ξεκινήσει ο προγραμματισμός. Ο οποίος φέτος θα είναι πολύ πιο απαιτητικός, τόσο στο οικονομικό σκέλος, όσο και στο πλαίσιό του, που πρέπει πλέον να γίνει επαγγελματικό.

* Το ενδιαφέρον του κόσμου είναι μεγάλο. Θα αναφέρω χαρακτηριστικά ότι φίλος δικός μου που τις προηγούμενες χρονιές δεν είχε περάσει ούτε απ’ έξω από το γήπεδο, μου ζητάει από τώρα διαρκείας (!). Θα ξεπουλήσουμε φέτος …

* Από ‘κει που όλη τη χρονιά δεν πετύχαινες μέλος της Λέσχης Φιλάθλων ούτε με το ντουφέκι, αυτή τη στιγμή υπάρχουν 150 και με τάση να αυξηθούν.

* Ο Δήμος βοηθάει. Το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε ομόφωνα ενίσχυση στο Σύλλογο 10.000 €, ποσό που απ’ όσο ξέρω δεν θα αργήσει να μπει στο ταμείο.

* Η Ακαδημία του Πανναυπλιακού. Είναι όλα έτοιμα και απομένουν οι ανακοινώσεις. Το καλύτερο νέο για το σύλλογο εδώ και χρόνια. Οργάνωση, άριστο τεχνικό επιτελείο και ήδη τεράστιο ενδιαφέρον συμμετοχής.

* Υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον. Τόσο από επιχειρηματίες της περιοχής, στα πλαίσια συλλογικής προσπάθειας, όσο και μεμονωμένα. Το καλό είναι ότι υπάρχει σοβαρότητα και μέχρι την Γενική Συνέλευση θα ξέρουμε. Και δεν εννοώ μόνο για τη συμμετοχή στο διοικητικό συμβούλιο, αλλά και για διαφημίσεις, χορηγίες κλπ. Για να δούμε …

ΤΑ ΚΑΚΑ:

* Τι άλλο; Τα οικονομικά. Υπάρχουν ακόμη οφειλές από τη χρονιά που τελείωσε προς το ποδοσφαιρικό τμήμα. Οι οποίες μέχρι την Γενική Συνέλευση (λογικά) θα έχουν καλυφθεί, ώστε η νέα διοίκηση (όποια κι αν είναι) να ξεκινήσει ‘καθαρή’ τη νέα χρονιά.

* Η γενική οικονομική κατάσταση: Ιδιώτες και επιχειρηματίες που παραδοσιακά βοηθούσαν, είναι ‘στεγνοί’. Η ομάδα χρωστάει, αλλά και της χρωστάνε …

* Τα ‘παπαγαλάκια’. Και τι δεν έχω ακούσει. Για μεγαλοεπενδυτές που ψάχνουν τη σφραγίδα του συλλόγου για να αναλάβουν την ομάδα (αλλά δεν τη βρίσκουν), ότι έκλεισε προπονητής ο Τσίρκοβιτς (!) με 30.000 € (!!!) και άλλα τερατώδη. Για να πω βέβαια την αλήθεια, δεν είναι και τόσο άσχημα όλα αυτά. Δείχνουν ότι τουλάχιστον ο κόσμος ασχολείται.

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν. Για ό,τι νεώτερο, τα ξαναλέμε.

TheGrecian

Ναυπλιώτικα νέα

Αυτά …

Τα πάντα μένει και ουδέν ρει στο ρομαντικό το Αναπλάκι μας που ενυλώνει τόσο πειστικά τη γνωστή φράση ‘no news, good news’. Το μόνο καλό των τελευταίων ημερών, ήταν η άνοδος του Πανναυπλιακού, την οποία όμως την εξαντλήσαμε μου φαίνεται σε αυτό εδώ το blog. ‘Πανναυπλιακιάδα’ ολόκληρη γράψαμε, με κίνδυνο να χαρακτηριστούμε οπαδικό site. Ποιοι, εμείς. Αν είναι δυνατόν …

Μια τελευταία απορία έχω: Αυτοί που γράφανε για … 1000 άτομα στο γήπεδο, ενώ η ίδια η Αστυνομία (που είναι φειδωλή στις εκτιμήσεις της) μιλούσε για 2000, τι ακριβώς θέλουν να μας πουν;

Κατά τα άλλα, το σκάψιμο καλά κρατεί στους πολύπαθους δρόμους του ρομαντικού του Αναπλακίου, με αποθέωση το αθηναϊκών προδιαγραφών μποτιλιάρισμα του Σαββάτου στην Άργους, αφού το ένα ρεύμα κυκλοφορίας ήταν κλειστό. Αυτό που δεν ξέρω, είναι ποιος είπε στην εταιρεία που έχει αναλάβει τα έργα, ότι μπορούν τα φορτηγά να μεταφέρουν χώμα, χαλίκια κλπ μέσα στην πόλη, χωρίς να είναι σκεπασμένα.

Οι ρομαντικοί μας δρόμοι έχουν βέβαια κι άλλα ωραία. Σπασμένα γυαλιά λ.χ. Τα οποία θα τα βρουν οι επόμενες γενιές. Δυο μήνες τώρα στα Χασάπικα, απέναντι από τον ΔΟΠΠΑΤ, δεκάδες γυάλινα θραύσματα στολίζουν το οδόστρωμα. Θα πρότεινα μάλιστα η ποδηλατάδα που οργανώνει την Κυριακή ο δήμος, να περάσει από κει. Να δούμε ποιανού τα λάστιχα αντέχουν.

Φυσικά για την Χαριλάου Τρικούπη, κουβέντα δεν λέμε. Άνοιξε ο δρόμος, τα φανάρια αναβοσβήνουν χαρούμενα, περπατάς και βλέπεις πρόσωπα χαμογελαστά, αισιόδοξα. Χθες μάλιστα, είχε και αστυνομικούς δίπλα στο φανάρι με την Ασκληπιού. Σε περίπτωση που κάποιος από συνήθεια περάσει ντουγρού …

Αφού έγινε κι αυτό, μέχρι και την ανάπτυξη που υποσχέθηκε ο Σαμαράς μπορώ να περιμένω.

Όλα θα γίνουν. Και λεφτά θα ξαναέχουμε και δέντρα καινούρια θα ξαναφυτρώσουν. Γιατί μαθαίνω ότι ορισμένοι Ναυπλιώτες έχουν φυγαδεύσει δέντρα για να γλιτώσουν τη γενοκτονία. Κλαρί δεν θα μείνει όρθιο. Και καλά θα κάνουν. Αυτά τα πεύκα είχαν καταντήσει πρόκληση.

Άσε που με έχει φάει η αγωνία, μην πάει και το Διοικητικό Πρωτοδικείο στο Άργος. Αν δεν βρει ο Δήμος κτίριο για να στεγάσει την Υπηρεσία, ‘υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια’ (το πιάσατε το υπονοούμενο, έτσι;)

Δεν μας νοιάζει όμως. Ουρά κάνουν οι επενδυτές για το Ναύπλιο. Όλο ονόματα ακούμε για την Μαρίνα, για ξενοδοχεία και επιχειρήσεις, αλλά κανείς δεν εμφανίζεται … Αν πάντως έρθει κανένας λεφτάς, θα παίξει και για τον Πανναυπλιακό (για να μην ξεχνιόμαστε)

TheGrecian

Έπεσα από τα σύννεφα…

Έκπληξη μεγαλύτερη κι από το διπλό της Πανάθας στο Άμστερνταμ είχαμε σήμερα στον ημιτελικό του κυπέλλου Αργολίδας. Η αρμάδα της Ερμιόνης, η ομάδα με τη μόλις μία ήττα στο πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής, η πρωταθλήτρια του 7ου ομίλου, ηττήθηκε στα πέναλτυς από την ομάδα του Τροιζηνιακού. Έτσι δεν θα έχουμε τον αναμενόμενο τελικό με αντίπαλο τον Παναργειακό…

Δύο μόνο λογικές εξηγήσεις μπορώ να δώσω για το σημερινό αποτέλεσμα:

1) Στην Ερμιόνη έχουν χορτάσει από τις κούπες του κυπελλούχου Αργολίδας κι εφέτος σνόμπαραν το θεσμό. Εξάλλου, τι είναι ένα τοπικό κυπελλάκι μπροστά στον βαρύτιμο τίτλο του πρωταθλητή;

2) Ακόμα δεν έχουν κοπάσει οι πανηγυρισμοί για την κατάληψη της πρώτης θέσης και γι’ αυτό η ομάδα δεν ήταν συγκεντρωμένη στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

Καταγγέλω τις συνωμοσιολογίες που κυκλοφόρησαν και ενέπλεκαν και το όνομα της έτερης ομάδας που προκρίθηκε στον τελικό ως προϊόντα επιστημονικής φαντασίας…

Υ.Γ.: οφείλω να συγχαρώ δημόσια τον Grecian γιατί από σήμερα το πρωΐ είχε προβλέψει με επιτυχία το ζευγάρι του τελικού. Τελικά ξέρει πολύ μπάλα!

il conservatore

Πανναυπλιακός: Κους κους από το γήπεδο …

Τέλος καλό, όλα καλά. Φράση που ταιριάζει απόλυτα στη φετινή πορεία του Πανναυπλιακού. Ξεκίνησε ως φαβορί για υποβιβασμό, διέψευσε τους πάντες με ανέλπιστα καλή πορεία, έφθασε μισό βήμα πριν χύσει την καρδάρα με απανωτά λάθη και ατυχίες και τελικά … Τελικά φθάσαμε στο χθεσινό παιχνίδι που χάθηκε η μπάλα. Μέχρι ο αντίπαλος να καταλάβει τι γινόταν, το σκορ ήταν 2-0 και … άντε γεια.

Πέρα όμως από το καθαρά αγωνιστικό, το έμπειρο μάτι των συντακτών του palamidi.gr, έπιασε και σας μεταφέρει και άλλες εικόνες που χρωμάτισαν τη χθεσινή μέρα στο γήπεδο:

* Από τη μιάμιση ώρα (το παιχνίδι άρχισε στις 4) είχαν συγκεντρωθεί οι πρώτοι φίλαθλοι, περίπου 20 άτομα, εξοπλισμένοι με το γνωστό … ταμπούρλο. Πάντως, παρά τις φήμες για ένταση, όταν έφθασε η αποστολή του Παρνασσού, δεν συνέβη το παραμικρό, εκτός από μια λεκτική αντιπαράθεση.

* Ήταν όλοι τους εκεί. Η Σοφία κι ο Σταμάτης, Πάνος, Στάθης και Καιτούλα κι ο Χαλίφης της Βαγδάτης. Και ποιον δεν είδαμε στο γήπεδο χθες. Άτομα που είχαν να εμφανιστούν δημοσίως χρόνια ολόκληρα, Αργείτες, πιτσιρικαρία (υπό την καθοδήγηση του Νίκου Παϊβανά), μεγάλοι άνθρωποι που στο τέλος πανηγύριζαν συγκινημένοι και βέβαια οι … γνωστοί 50 της μικρής που όμως χθες βρέθηκαν έξω από τα νερά τους χθες, αφού χάθηκαν στο πλήθος.

* Κορυφαία παρουσία μετά από πολύ καιρό, αυτή του … γιατρού (αν δεν ξέρεις ποιος είναι Ο ΓΙΑΤΡΟΣ, βγες απο το blog ΤΩΡΑ), ο οποίος σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες ήρθε ειδικά από τη Γερμανία για να δώσει χρώμα στο παιχνίδι της χρονιάς.

* Σημειολογική ήταν η εμφάνιση των πολιτικών ανδρών της πόλης. Δήμαρχος Κωστούρος στη μικρή κερκίδα των … σκληροπυρηνικών. Χρήστος Γραμματικόπουλος στη μεγάλη των … επισήμων. Και Τάσος Σαλεσιώτης στα κάγκελα μπροστά από το καφενείο με τους … ψαγμένους.

* Πιο τρελαμένος απ’ όλους ο αρχηγός Σάκης Γκολέμης, ο επονομαζόμενος και … ‘σκύλος’. Δικαίως, αφού έριξε την πρώτη δαγκωματιά με την κεφαλιά – κανονιά (πάντα ονειρευόμουν να γίνω Χελάκης) στο 4ο λεπτό που άνοιξε το δρόμο για τον θρίαμβο. Στο τέλος ανέβηκε στα κάγκελα μπροστά από τη μικρή κερκίδα και έδωσε το έναυσμα των πανηγυρισμών. Αρχηγός μέσα και έξω από το γήπεδο …

* Πανηγυρισμοί που συνεχίστηκαν στα αποδυτήρια με μπουγέλωμα, ταμπούρλα και αγκαλιές. Όχι. Σαμπάνια δεν είχε. ‘Πού λεφτά για σαμπάνιες’ σχολίασε κάποιος …

* Για να πάρει την απάντησή του λίγες ώρες αργότερα, όταν η αποστολή του Πανναυπλιακού έκανε νέα μεγάλη εμφάνιση, εκτός έδρας αυτή τη φορά. Στη ‘Φαντασία’ με Νίκο Βέρτη. Ανταπόκριση θα έχουμε αργότερα, μόλις ξυπνήσουν οι συνδαιτημόνες.

* Την ίδια ώρα ο Βαγγέλης Σουλιές έγραφε στο Facebook ότι ο Παρνασσός κατέθεσε ένσταση για αντικανονική συμμετοχή παίκτη μας και προκαλούσε πανικό … Τελικά επρόκειτο για πρωταπριλιάτικο. Και του χρόνου, να ‘σαι καλά Βαγγέλη.

* Όχι πως δεν θα είχαν δίκιο να κάνουν ένσταση. Μπορεί να είμαστε Πανναυπλιακοί, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε πως το γκολ του Σαρακηνιώτη ήταν άκυρο. Γιατί; Ήταν πολύ δυνατό …

*Σαν τ’ αγρίμια κυκλοφορούσαν από νωρίς το μεσημέρι στο γήπεδο ο Νίκος Παϊβανάς και ο φανατικός αναγνώστης μας Superf1y. Κάτι η αγωνία για το αποτέλεσμα του αγώνα, κάτι οι προετοιμασίες για την οργάνωση της κερκίδας, κάτι η δυσπιστία για τον διαιτητή τους έκαναν να κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα. Τελικά πρωτοστάτησαν και στον παλμό της εξέδρας και στους πανηγυρισμούς μετά το τέλος του ματς.

*Δεν έμειναν ασχολίαστα από τους φίλους του Πανναυπλιακού  αυτά που συνέβησαν στον αγώνα της Ερμιόνης. Οι ‘πρωταθλητές’ κατάφεραν ν’ ανοίξουν μέτωπο και με τον Παναργειακό. Ξέχασαν, φαίνεται, ότι θα ξανακάνουν προς τα πάνω. Αρχής γενομένης από τον  τελικό του κυπέλλου ΕΠΣΑ στο Άργος. Ωραία θα περάσουμε…

*Κάποιοι δήλωναν, σε εποχές που όλα πήγαιναν στραβά, πως «ο Πανναυπλιακός θ’ ανέβει στη Γ’ Εθνική θέλουν-δε θέλουν κάποιοι». Την κουβέντα αυτή φρόντισαν και την τήρησαν στο ακέραιο. Μπράβο τους και μαγκιά τους…

thegrecian + il conservatore

Ναυπλιάρα ολέ, Γ’ Εθνική

να σε ξαναδώ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΩ ...

Τελείωσε αδέρφια. Ο Πανναυπλιακός μας, η ομάδα της πόλης μας είναι ΜΕΤΑ ΑΠΟ 17 ΧΡΟΝΙΑ στην Γ’ Εθνική. Διέλυσε με 4-0 την Αράχωβα μετά από την καλύτερη φετινή εμφάνιση και μία από τις καλύτερες των τελευταίων ετών.

ΝΑΙ. Ο κόσμος ήταν επιτέλους εκεί. 2000 περίπου άτομα γέμισαν το ΔΑΚΝ και δημιούργησαν μια φανταστική ατμόσφαιρα.

ΝΑΙ. Η διοίκηση επιτέλους ‘μαζεύτηκε’ τις τελευταίες εβδομάδες και βοήθησε την ομάδα.

ΝΑΙ. Το προπονητικό επιτελείο προετοίμασε και έστησε μαεστρικά τον Πανναυπλιακό.

ΟΜΩΣ …

Αυτός ο θρίαμβος δεν ανήκει πρώτα στους ποδοσφαιριστές μας. ΑΝΗΚΕΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ.

ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΥΛΩΣΑΝ ΟΛΟΥΣ:

ΕΜΕΝΑ που υπό το κράτος της στενοχώριας μετά την αναπάντεχη ήττα στο Πορτοχέλι έγραφα ‘Τετέλεσται’

ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ που χρησμοδοτούσαν από την αρχή της χρονιάς ότι ‘αυτή η ομάδα δεν θα πάρει ούτε ισοπαλία’

ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας ρίξουν …

ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΠΙΣΤΟΥΣ που έρχονταν στο γήπεδο και στην πρώτη λάθος πάσα άρχιζαν τη μουρμούρα

ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΠΕΔΑΤΟΥΣ Ναυπλιώτες που βλέπουν μόνο Μπαρτσελόνα και απαξιώνουν την ομάδα της πόλης της

Τέλος όμως με αυτά.

Σήμερα έχει πανηγύρια, συνθήματα χαράς και αποθέωση. Και ένα ΜΠΡΑΒΟ. Χαράς, ανακούφισης, συγκίνησης …

Ευχαριστούμε ρε παιδιά …

Για παραλειπόμενα και κους κους από το γήπεδο ΕΔΩ

Πανναυπλιακός – Παρνασσός Αράχωβας: Preview

Ή ελληνιστί, τι να περιμένετε από το παιχνίδι της Κυριακής.

1. Ένταση: Μιλάμε για τελικό. Που κρίνει δυο κατηγορίες. Δεν υπάρχει παραμονή. Υπάρχει νίκη και άνοδος ή ισοπαλία – ήττα και υποβιβασμός. Οπότε φαντάζεστε ότι τα νεύρα θα είναι τεντωμένα. Αρκεί να μην έχουμε καμία παρεκτροπή.

2. Κόσμο: Μιλάμε για πολύ κόσμο, με τα δεδομένα των τελευταίων ετών. Πάνω από 1000 άτομα αναμένεται να δώσουν το ‘παρών’ στις εξέδρες του Δημοτικού Σταδίου με τα ανάλογα … συμπράγκαλα. Κόρνες, χαρτάκια και τρομπέτες θα δημιουργήσουν την ιδανική ατμόσφαιρα συμπαράστασης στον Πανναυπλιακό.

3. Φιλάθλους του Πανναυπλιακού που αναζητούσε η Νικολούλη: Την Κυριακή θα είναι στο γήπεδο άνθρωποι που έχουν να πατήσουν σε αγώνα του Πανναυπλιακού από το παιχνίδι με τον Ακράτητο (!).  Ξέρουν αυτοί πότε να ‘ρθουν …

4. Αστυνομία. Πολλή αστυνομία.

5. Αξιολογημένο διαιτητή. Πρόκειται για τον Παπαπέτρου (Αθηνών). Δεν λέω τίποτα. Κυριακή κοντή γιορτή.

6. Τον Παρνασσό να στήνει ‘πούλμαν’ μπροστά από την εστία. Αναμενόμενο, αφού τους αρκεί και η ισοπαλία και ανησυχητικό, αφού η ομάδα μας βάζει γκολ με το σταγονόμετρο (έχει την χειρότερη επίθεση της κατηγορίας μετά από το προ πολλού υποβιβασμένο Πορτοχέλι). Εγώ βέβαια δεν είμαι τόσο σίγουρος. Μια ματιά στις επιδόσεις του αντιπάλου είναι αρκετή για να καταλάβει κανείς πως πρόκειται για μια ομάδα που βάζει και τρώει γκολ σχετικά εύκολα. Και που στα περισσότερα εκτός έδρας έχει σκοράρει. Άρα …

7. Κακό ποδόσφαιρο. Κανένας από τους δύο αντιπάλους δεν έχει βγάλει μάτια φέτος. Σκεφθείτε σε αυτό το ματς που παίζονται τόσα …

TheGrecian

Πανναυπλιακός: ραντεβού με την ιστορία

Πριν από δυο μήνες, ένας καλός φίλος που είναι ‘μέσα’ στην ομάδα, μου είπε: Ρε Παναγιώτη (ορίστε, αποκάλυψα και το μικρό μου), είναι δυνατόν να είναι τόσο εύκολο; Είναι δυνατόν αυτή η ομάδα να μην μας βγάλει την ψυχή;

Δικαιώθηκε.

Δυστυχώς: Γιατί με μια σειρά λαθών, από διοίκηση και ποδοσφαιρικό τμήμα, φθάσαμε να διεδικούμε σε ρώσικη ρουλέτα μια ιστορική άνοδο που φάνταζε κερδισμένη από χέρι (οχτώ βαθμοί διαφορά από τον Παρνασσό).

Ευτυχώς: Γιατί όπως πήγαν τα πράγματα, θα μπορούσε αυτή τη στιγμή η υπόθεση άνοδος να έχει χαθεί μαθηματικά και τώρα να συζητάμε πώς θα βγάλουμε τη χρονιά στο … τοπικό.

Αυτά όμως είναι περασμένα. Και ανεπίκαιρα. Μέχρι την Κυριακή το απόγευμα. Μετά θα έχουμε όλη την άνεση να τα συζητήσουμε και εδώ μέσα και διά ζώσης. Τώρα τι κάνουμε;

 

Συμπαραστεκόμαστε. Τι άλλο; Και ελπίζουμε. Ελπίζουμε τα παιδιά που θα παίξουν να αισθανθούν το διακύβεβευμα και να δώσουν το περίσσευμα της ψυχής τους. Ελπίζουμε ότι οι φίλαθλοι που θα έρθουν θα δώσουν δύναμη στην ομάδα μας, σεβόμενοι τους αντιπάλους. Εδώ θέλω να σταθώ, ξεκαθαρίζοντας ότι άλλο η φωνή και η ένταση και άλλο η βία. Η μεν χαρακτηρίζει ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα τους και η δε ορεσίβιους βλάκες. Απλά και ξεκάθαρα. Ελπίζουμε ότι η τύχη θα ‘ναι μαζί μας. Την χρειαζόμαστε και αυτή. Ελπίζουμε ότι ο διαιτητής δεν θα γίνει πρωταγωνιστής.

Ελπίζουμε ότι στις 6 η ώρα της Κυριακής θα χαμογελάμε με ανακούφιση. Ότι θα ονειρευόμαστε την καινούρια χρονιά στην Γ’ Εθνική μετά από 17 ολόκληρα χρόνια (πώς περάσαν έτσι ρε π…η). Ότι θα περιμένουμε τα παιχνίδια με την Καλαμάτα και τον Παναργειακό και όχι με τον Αργοναύτη και το Κιβέρι. Ότι θα βάλουμε κάτω τα λάθη μας και θα διδαχθούμε από αυτά και όχι ότι θα χτυπάμε το κεφάλι μας.

Ελπίζουμε. Τι άλλο;

Καλώς τα παιδιά!

Στο τελευταίο παιχνίδι θα κριθεί οριστικά η άνοδος του Πανναυπλιακού στην Γ’ Εθνική κατηγορία, μετά και τα χθεσινά αποτελέσματα. Ο ανταγωνιστής μας Παρνασσός Αράχωβας συνέχισε την εκπληκτική πορεία του επικρατώντας του Πορτοχελίου εκτός έδρας με 1-0, το οποίο θα τελειώσει το πρωτάθλημα με μία και μοναδική νίκη: αυτή επί του Πανναυπλιακού (!)

Για τη σημασία του εν λόγω αγώνα είναι περιττό να πούμε πολλά. Από τούδε και στο εξής, θα υπάρχει συνεχής ενημέρωση και αδιάκοπο κάλεσμα σε όλους. Μέχρι την κυριακή το βράδυ, το palamidi.gr παίζει Πανναυπλιακό. Νέα για τριημεράκια και καφεδάκια, από την άλλη βδομάδα.

Τα λέμε σύντομα.

TheGrecian

Πανναυπλιακός: η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου

Μέχρι την επόμενη. Τα πράγματα πλέον είναι πολύ απλά: αν ο Πανναυπλιακός θέλει να επιστρέψει στη Γ’ Εθνική Κατηγορία μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες, χωρίς να εξαρτάται από τα αποτελέσματα της ομάδας του Παρνασσού, πρέπει να κάνει τρεις νίκες, αρχής γενομένης από το αυριανό παιχνίδι με τον Παναργειακό.

Παιχνίδι με πολλές ιδιαιτερότητες. Ο Παναργειακός, με πολλούς πρώην παίκτες του Πανναυπλιακού, που δεν έφυγαν όλοι και υπό τις καλύτερες συνθήκες, μόνο αδιάφορος δεν περιμένω να εμφανιστεί. Σίγουρα η ιδέα να ρίξουν τον Πανναυπλιακό στο τοπικό και να τον οδηγήσουν ξανά στην ποδοσφαιρική ανυποληψία, εξιτάρει πολλούς: οπαδούς, παίκτες, διοίκηση, το Δήμαρχο. Πολλοί Αργείτες θα βρεθούν αύριο στο γήπεδο με αυτόν τον πόθο. Κι ας μην κρυβόμαστε: κι εμείς στη θέση τους το ίδιο θα σκεφτόμασταν…

Τι περιμένω από τον Πανναυπλιακό; Απλά να τα δώσει ΟΛΑ μέσα στο γήπεδο. Το ξέρουμε ότι οι αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδας φέτος είναι πολύ περιορισμένες. Μόνο της όπλο η κατάθεση ψυχής στο χορτάρι. Η οποία, με την απαραίτητη συνδρομή και της τύχης, μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα και να μας κρατήσει ζωντανούς. Μέχρι την επόμενη μεγάλη μάχη…

Για τον κόσμο τι να πω; Οι γνωστοί ‘άρρωστοι’ θα είμαστε εκεί. Σίγουρα θα βρεθούν κι άλλοι, οι οποίοι θα έρθουν στο γήπεδο περισσότερο ‘επειδή παίζουμε με το Άργος’ κι όχι γιατί τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα πού θα βρίσκεται η ομάδα του χρόνου. Μέσα στη χρονιά φάνηκε ποιοι έκαναν κέφι τον Πανναυπλιακό. Αλλά, έστω και τώρα, όσοι βρεθούμε αύριο στο γήπεδο, ας το κάνουμε ΕΔΡΑ!

Όσοι πιστεύουν στον Πανναυπλιακό, στην ιστορική ομάδα της πόλης μας, όλοι στο αυριανό παιχνίδι!

il conservatore