O Πανναυπλιακός και οι ναυπλιώτες

Αντιγράφω από κείμενο του Θάνου Σαρρή στο gazzetta.gr:

 «Προφανώς, ο τρόπος που αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο οι Άγγλοι δεν έχει καμία σχέση με τον δικό μας. Ακόμα και για τις μικρές ομάδες, ακόμα και με τη ζημιά που έχει κάνει στους μικρούς αλλά ιστορικούς συλλόγους το μοίρασμα των τηλεοπτικών χρημάτων. Ο δεσμός όμως τον ομάδων με την τοπική κοινωνία διατηρείται, τουλάχιστον στις μεγάλες ηλικίες.

Αν και υπάρχουν απώλειες στις νέες γενιές, ο κόσμος θα προτιμήσει να πάει στο Crown Ground να δει την Άκρινγκτον Στάνλεϊ, η ιστορία της οποίας ξεκινάει από το μακρινό 1891, παρά να κάτσει στην τηλεόραση να δει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή την Τσέλσι. Δεν υπάρχει καμία σύγκριση στον τρόπο που συνδέεται με την ομάδα της πόλης του ο μέσος Έλληνας φίλαθλος.» 

 Έτσι και με τον Πανναυπλιακό. Που τόσα χρόνια δεν κατάφερε να δημιουργήσει δεσμούς με την τοπική κοινωνία παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες. Ο ναυπλιώτης θα προτιμήσει να πάει στο καφενείο να δει Ολυμπιακός-Βέροια και Παναθηναϊκός-Πλατανιάς. Στον Πανναυπλιακό ούτε κατά διάνοια. Το πολύ-πολύ σε κανα παιχνίδι με το Άργος (last year) για να βρίσει τους Αργείτες και να νιώσει τοπικά υπερήφανος. Κι αν τον ρωτήσεις » γιατί » θα σου αραδιάσει ένα κάρο δικαιολογίες: γιατί το θέαμα είναι φτωχό, γιατί η ομάδα δεν κάνει πρωταθλητισμό, γιατί κάνει κρύο στο γήπεδο, γιατί…

Όλα αυτά θα άλλαζαν δια μαγείας αν βρισκόταν ένας λεφτάς ‘επενδυτής’, έφερνε 20 μισθοφόρους που ήξεραν το Ναύπλιο μόνο από τα εορταστικά τριήμερα και έφτιαχνε ομάδα ‘για να πρωταγωνιστήσει’. Εκεί, ξαφνικά,θα εμφανίζονταν από το πουθενά όψιμοι Πανναυπλιακάρες με άποψη για την ομάδα και πολλές ένδοξες ποδοσφαιρικές ιστορίες του παρελθόντος να διηγηθούν. Και οι οποίοι θα εξαφανίζονταν δια μαγείας όταν ο ‘επενδυτής’ θα την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, αν ο στόχος του πρωταθλήματος χανόταν στην πορεία.

Τελικά, τι θέλουμε για τον Πανναυπλιακό; Εξωτικούς επενδυτές και γυρολόγους παίχτες-πρώην ‘ονόματα’ ή μια ομάδα υγιή οικονομικά και στηριγμένη στην τοπική κοινωνία; Χωρίς άμεσους, μεγαλεπήβολους στόχους; Το πρώτο ίσως και να συμβεί κάποια στιγμή με αβέβαια αποτελέσματα. Για το δεύτερο απαιτείται συλλογική προσπάθεια και υπομονή. Σαν Ναύπλιο τα διαθέτουμε; Νομίζω πως όχι…

Και μη ξεχνάμε: ο Πανναυπλιακός είναι κομμάτι της ιστορίας αυτής της πόλης. Ας το διαφυλάξουμε.