Ο Conservatore, ασπαζόμενος πλήρως τη ρήση του Ουμπέρτο Έκο «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις», εγκαταλείπει για λίγο το σοβαρό κοινωνικο-πολιτικό ρεπορτάζ και κάνει (άλλη) μια βουτιά στις παιδικές του αναμνήσεις. Αντικείμενο έμπνευσης κάτι απόλυτα καλοκαιρινό: το παγωτό!
Τι θυμήθηκε λοιπόν αυτό το gourmet αγόρι;
Το Τόγκο: Μια χαμογελαστή, λοξή, μπανανένια φατσούλα με σοκολατένια κορυφή. Και το διαφημιστικό σποτ: «Τόγκο παγωτό μπανάνα, Τόγκο ξυλάκι ΕΒΓΑ, Τόγκο όλο μπανάνα, Τόγκο ξυλάκι ΕΒΓΑ». Απολαυστικός συνδυασμός.
Την Τρελή Πατούσα: Φραουλένια ποδάρα με πλατυποδία και σοκολατένια δάχτυλα για πρώιμες και άδολες ποδολαγνείες.
Το Lucky Cup: Εννοείται ότι το ζητούμενο δεν ήταν η απόλαυση αλλά το δωράκι που κρυβόταν στον πάτο και πολλές φορές χρειαζόταν να συναρμολογήσεις. Αντίστοιχο και το Καραμπόλα.
To Callipo: Ο βασιλιάς στην κατηγορία ‘σπρώξε-γλύψε’. Σε διάφορες γεύσεις αλλά με καλύτερη τη φράουλα (προσωπική εκτίμηση). Πραγματικά δροσιστικό, το απολάμβανες μέχρι την τελευταία σταγόνα, όταν σήκωνες τη χάρτινη συσκευασία και άφηνες τη λιωμένη, πλέον, γρανίτα να τρέξει στο στόμα. Ηδονή!
Tη Marengata: Το πιο σπέσιαλ παγωτό! Με βανίλια, σοκολάτα, μαρέγκα και κεράσι ολόκληρο.
Να θυμισω και το CHICAGO:Παγωτο σοκολατα, με τριμμενο αμυγδαλακι και σιροπι σοκολατα.Τωρα αν δεν κανω λαθος δεν υπαρχει,σε αντιθεση με το παγωτο «ΚΟΚΤΕΙΛ», με γευση βανιλια και διαφορες γευσεις σιροπι…