Τελειώνει το μουντιάλ …

* … και η γενική του εικόνα μας έκανε (ποδοσφαιρικά) ευτυχείς. Πολλά γκολ, όμορφα παιχνίδια, η καλύτερη από αγωνιστικής πλευράς διοργάνωση μετά το 1986. Μελανά σημεία η ανοχή (με εντολή FIFA) των τσεκουριών που από την αρχή χτυπούσαν ατιμώρητα (με αποτελέσματα τύπου Νεϋμάρ) και βέβαια το φαινόμενο Κόστα – Ρίκα, που έφθασε μία ανάσα από το να καταργήσει κάθε λογική, αντικαθιστώντας το ποδόσφαιρο με το σύστημα ‘πούλμαν – φάρδος και μπροστά μόνος του ο Νίκωνας’. Έχοντας από το πρώτο παιχνίδι προκαλέσει υποψίες για την ‘φανταστική’ φυσική κατάσταση των παιχτών της (ήταν η μόνη ομάδα της οποίας πέρασαν αντιτόπινγκ επτά (!) ποδοσφαιριστές) κεφαλαιοποίησε την ασύλληπτη για ανθρώπινο νου τύχη ενός μέτριου γενικά τερματοφύλακα που αντί να μνημονεύεται ως ο παίκτης με την περισσότερη μπριγιαντίνη στο μουντιάλ, ευτύχησε να κάνει στη Βραζιλία τα παιχνίδια της ζωής του, προσθέτοντας εαυτόν στη λίστα των κατά καιρούς διαττόντων αστέρων. Είναι απίθανο φυσικά να μας απασχολήσει ξανά η γελοία φυσιογνωμία του κυρίου Νάβας, εκτός κι αν οι υποτιθέμενοι ‘τραυματισμοί του’ (τόσο εναντίον της Ελλάδας όσο και κόντρα στην Ολλανδία) διδάσκονται στο μέλλον από τον Σούλη Παπαδόπουλο σε σεμινάρια καθυστερήσεων, όπου φαντάζομαι θα είναι έτσι κι αλλιώς επίτιμος καλεσμένος ο γυρολόγος Κολομβιανός προπονητής του. Τελικώς η Ολλανδία έσωσε το ποδόσφαιρο και τους ημιτελικούς, ο Ρόμπεν γλίτωσε τον αποκεφαλισμό από τα δρεπανηφόρα άρματα, στην Κόστα Ρίκα (στον ‘επίγειο παράδεισο’) ακόμη μαχαιρώνονται και οι Έλληνες πανηγυρτζήδες έχασαν το μουντιαλικό πουλέν τους. Έτσι τώρα δεν μπορούν να συνοδεύσουν το καρπουζάκι τους δηλώνοντας ότι ‘υποστηρίζουν Κόστα Ρίκα’) μόνο και μόνο επειδή είναι μικρή χώρα ξεχνώντας ότι οι ίδιοι ήταν που λοιδορούσαν την εθνική Ελλάδας επειδή ‘δεν παίζει μπάλα’ …

* … και θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με τα ‘σοβαρά’ θέματα και όχι με το πανηγυράκι της μπάλας. Τέρμα το ‘όπιο των λαών’ με τα στημένα παιχνίδια και την εκμετάλλευση των φτωχών προς όφελος του κεφαλαίου. Τέρμα οι δισεκατομμυριούχοι ποδοσφαιριστές και η προπαγάνδα των ΜΜΕ που αποπροσανατόλισαν τον κόσμο από τα πραγματικά του προβλήματα. Θα ενδιαφερθούμε ξανά για κάτι πραγματικά αγνό: την πολιτική.

* … και θα μας δει λίγο και o κόσμος. Γιατί με όλα αυτά, χάσαμε το φεστιβάλ Ναυπλίου και αν συνέχιζε λίγο ακόμη θα χάναμε και τις συναυλίες του Ιουλίου.

* … και θα ασχοληθούμε με το πραγματικό ποδόσφαιρο: τον Πανναυπλιακό.

* … και είναι καιρός να το παραδεχθείτε: Σας έλειψαν οι βουβουζέλες.

* … και σιγά – σιγά αναπληρώνουμε τον χαμένο ύπνο από τα παιχνίδια της πρώτης φάσης

* … και συνειδητοποιούμε πόσο μεγάλη ευκαιρία έχασε η Εθνική μας για να πάει ψηλότερα. Αν βέβαια το δει κανείς μεταφυσικά, ζήσαμε το ματς του 2004 με την Τσεχία στο ανάποδο. Έτσι είναι αυτά …

* … και δεν μπορούμε να μην πούμε ένα μεγάλο μπράβο στην Αγγλία, στην υπέροχη αυτή ομάδα που έκανε (πάλι) αυτό που περιμέναμε: τίποτα.

* …και θα συνέλθουμε λίγο από τον κουβά. Εκτός κι αν κανείς από σας συνεχίζει να παίζει Λάχτι και Κουόπιο σαν τον γιατρό. Από Σεπτέμβρη πάλι, που αρχίζει το αξιόπιστο ελληνικό πρωτάθλημα.

*…και ίσως σταματήσουν οι pop up διαφημίσεις στα αθλητικά sites, που μου δημιουργούν αφόρητη επιθυμία να σπάσω την οθόνη του pc.

*…και τ’ αγόρια θα ξαμολυθούν και πάλι στην Αρβανιτιά για φλερτ και διασκέδαση μέχρι πρωΐας!