beckhamΖητώ εκ των προτέρων συγνώμη, το ξέρω πως το ‘mundial στο Ναύπλιο’ είναι από μόνο του μία contradiction in terms, που λένε οι φίλοι μου (μα πολύ φίλοι μου) οι Άγγλοι. Γιατί οποιαδήποτε συνεκφορά περιέχει τη λέξη Ναύπλιο και δεν συνοδεύεται από ‘τριήμερο’, ‘καφεδάκι’, ‘ρομαντικό’ και ‘γραφικό’ ηχεί περίεργα, το καταλαβαίνω. Επειδή όμως, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, στην πόλη αυτή μας απασχολούν κι άλλα πράγματα, πέραν των ρομαντικών περαντζάδων, σήμερα γράφω για το παγκόσμιο κύπελλο. Έτσι όπως το ζει ένας Ναυπλιώτης ποδοσφαιρόφιλος, από αυτούς που τους αρέσει η μπάλα και καταδέχονται να βλέπουν (mon dieu!) και τον Πανναυπλιακό. Και δεν ξέρω γιατί, αλλά το mundial στο Ναύπλιο το έχω συνδυάσει για κάποιο λόγο με την καφετέρια του Καραβίδα στο Σταθμό. Όπου έχω πάει ελάχιστες φορές, μία από αυτές όμως σίγουρα ήταν το Γερμανία – Βουλγαρία το ’94 από το οποίο για κάποιο λόγο θυμάμαι πολύ καλά το νικητήριο γκολ του Γιορντάν Λέτσκοφ. Φυσικά η ηλικία μου και η τερατώδης (όσον αφορά το ποδόσφαιρο) μνήμη μου, επιτρέπουν να ανακαλώ αρκετά καλά το παγκόσμιο κύπελλο του 1982 και με κάθε λεπτομέρεια αυτό του 1986, όπου κατάλαβα ότι οι συμπατριώτες μου χάρηκαν περισσότερο το γκολ – απάτη με το ‘χέρι του Θεού’ αφενός γιατί ήταν ‘πονηριά’, ίδιον του ελληναρά διαχρονικά και αφετέρου επειδή το είχαν δεχτεί οι ‘ξενέρωτοι’ και ‘αδερφές’ Άγγλοι. Τους οποίους προφανώς υποστηρίζω, όχι γιατί έχω θαμπωθεί από την απόδοσή τους, αλλά διότι πάντα βρίσκουν τρόπο να ζουν και να διασκεδάζουν τις μεγάλες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, είτε πριν την έναρξή τους πείθοντας τον εαυτό τους ότι θα το πάρουν, είτε μετά, διακωμωδώντας το νομοτελειακό αποκλεισμό τους στη διαδικασία των πέναλτι. Ξεφεύγω όμως και δεν σας λέω πού να το δείτε. Λοιπόν, πέραν του Καραβίδα, θα έλεγα το ‘Βίλα’ στην Ασκληπιού. Ή οπουδήποτε αλλού θα ακούς μετάδοση του αγώνα και όχι lounge μουσική. Ή δεν θα διακόπτεται η εικόνα από ζευγαράκι που σταματάει για να δει ο ‘άντρας’ το σκορ και η κοπέλα τον τραβάει ‘έλα, πάμε’ …

Γιατί αν δεν συγκεντρωθείς ν’ ακούσεις Αλέκο Θεοφιλόπουλο, μουντιάλ δεν καταλαβαίνεις. Αν δεν καείς με το ‘Κορέα – Αλγερία’ και βλέπεις σαν τις γκόμενες μόνο τα παιχνίδια της Εθνικής, δεν έχεις πιάσει το νόημα. Αυτό που θα σου δώσει ιστορίες και αναμνήσεις. Σαν το Ροζέ Μιλά, τον αγιασμό του Τραπατόνι, το πέναλτι του Μπάτζο και το βαρελάκι της Heineken που εξερράγη και μας έλουσε πατώκορφα. Αν δεν ακούσεις Καρπετόπουλο να κοροϊδεύει τους Ιταλούς, Στράτο Αποστολάκη να σχολιάζει και αφιερώματα στα παλιά με περιγραφή Μανώλη Μαυρομάτη, δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Γιατί φοιτητής που δεν μέτρησε τα έτη με Ολυμπιακούς αγώνες και άντρας την ηλικία του με μουντιάλ, ίσον γατάκι. Τάδε έφη Grecian, που ξέρει από μπάλα. Και που θα δώσει και προγνωστικά. Για όλους εσάς που δεν ξέρατε πού θα ξοδέψετε το κοινωνικό μέρισμα.

Panos TheGrecian

ΥΓ: Το παραπάνω άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλους τους ταλαίπωρους καλεσμένους σε γάμους που θα ακούσουν κάποιον αγώνα του Μουντιάλ από ραδιοφωνάκι σε προαύλιο εκκλησίας ή θα βλέπουν αποσπάσματα στη reception του ξενοδοχείου προφασιζόμενοι συχνοουρία.