Δραματικές στιγμές ζει η ρομαντική μας πόλη. Λόγω σοβαρής βλάβης στο δίκτυο της ΔΕΥΑΝ (έσπασε ένας αγωγός), όπως ανακοινώθηκε με υπερσύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα (ντουντούκα) και έγινε διακοπή νερού.
Και καλά το πλύσιμο: το ‘Βίκος’ από το Lidl να ‘ναι καλά.
Και καλά το μαγείρεμα: χρυσές δουλειές τα σουβλατζίδικα.
Αλλά χωρίς … espresso freddo; Όχι, κύριοι. Αυτό πάει πολύ. Τί;
Να πιούμε frappe;
Θα αστειεύεστε. Αν ο μέσος καλλικρατικός Ναυπλιώτης δεν διαγκωνιστεί στον μοντέρνο φούρνο της περιοχής (έχουμε πολλούς) για τον espresso του, πώς θα πάει στη δουλειά; Διότι, σου λέει, η εσπρεσσιέρα δεν δουλεύει χωρίς νερό της βρύσης, οπότε δημιουργείται κοινωνικό πρόβλημα.
Γιατί έτσι μεγαλώσαμε εμείς στο Ναύπλιο και τα περίχωρα: Με freddo. Δήμαρχε, δεν ξέρω τι θα κάνεις, δώσε πίσω τον espresso στο Ναυπλιώτη.
Ειδάλλως θα γίνει Ναυπλιακή επανάσταση Νο 2.
Δε ξέρω για το υπόλοιπο Ναύπλιο, αλλά εμείς εδώ στην Αγία Κυριακή έχουμε πια μάθει να ζούμε χωρίς νερό. Η διακοπή του Νερού, είναι καθημερινό φαινόμενο εδώ και συνήθως διαρκεί κανα δύωρο. Όσο χρειάζεται δηλαδή για να στείλει η δεξαμενή της Άριας νερό σε αυτή του Τολού. Μετά ωστόσο από τα περσινά έργα, για τα οποία πληρώσαμε περί τα 59 ευρώπουλα και αφού σκονηστήκαμε, ξεβολευτήκαμε και ξυπνήσαμε πρωί πρωί, πιστέψαμε πως το πρόβλημα λύθηκε, επιτέλους συνδεθήκαμε με τη δική μας δεξαμενή, κατά πως μας είπαν, αυτή του Προφ. Ηλία.
Ε, τότε γιατί εξακολουθώ να μην έχω νερό για κανάδύωρο καθημερινά;
Προς τους άρχοντες αυτού του τόπου:
Κάντε μου τώρα σας παρακαλώ μια χάρη πριν φύγω. Θέλω μια παλιά, τη φθηνότερη σωλήνα που υπάρχει, να μου συνδέσει τη βρωμοπηγή, από το πάτο της οποίας μας ποτίζετε, με τη χέστρα μου (μόνο για το καζανάκι χρησιμοποιώ το δίκτυο άλλωστε, ακόμα και τα μακαρόνια τα βράζω σε εμφιαλωμένο) και να σταματήσετε να μου στέλνετε υπέρογκους λογαριασμούς, για μια υπηρεσία την οποία ποτέ δε μου παρείχατε ή μου παρείχατε όποτε τύχαινε. Για να μη θυμηθώ και κάτι χιλιάρικα που μου χρωστά ο δήμος για τις υπηρεσίες που παρείχα στη φιλαρμονική της πόλης. Ίσως να μη ξαναπληρώσω νερό μέχρι αυτά τα δύο ποσά να συμψηφιστούν. Καλά δε τα λέω; που είχαν το θράσσος να μου κόψουν το νερό για 290 ευρώ οφειλή, όταν μάλιστα η εγγύηση που έχω καταβάλει είναι 340. Να σας πάω στον εισαγγελέα τώρα; Δε σας ξαναπληρώνω ρε!
Τέλος, τώρα που είναι καλοκαίρι και η ανηφόρα της Αρβανιτιάς έχει αυξημένη κίνηση, καλό θα ήταν η κυρία Μαντά να μη παρκάρει το κτήνος της καταμεσής του δρόμου. Δε θέλει και πολύ μυαλό. Ο διοικητής της τροχαίας επίσης, θα επιληφθεί του θέματος αυτού, όπως κι’ εκείνου του Κορίνθιου ψαρά; ή το παίζει μάγκας μόνο σε φτωχαδάκια;
Επιβεβαιώνω τα περί συχνοτάτων διακοπών νερού,διαμένω κι εγώ στην Αγ.Κυριακή και έχει καταντήσει αηδία η κατάσταση !!!! Κανονικά θα έπρεπε να πληρώνουμε ένα συμβολικό ποσό για το νερό (που δεν πίνεται κιόλας) διότι είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ και το πολυτιμότερο στοιχείο στη φύση !!! Αλλά σε μια τεταρτοκοσμική χώρα σαν την Ελλάδα τι περιμένεις ;;;;;
14:12 Κυριακή μεσημέρι, μες στο κατακαλόκαιρο και τη τουριστική περίοδο και ακόμα νερό δεν έχω.
Το νερό και η διαχείρισή του είναι αγαθό απρόβλεπτο, σύμφωνα με τη κυρία Μαντά. Αυτά να τα πεις στους βλάχους τους συμπολίτες σου, που τα χάφτουν. Εγώ έχω ζήσει στο εξωτερικό και ξέρω πως το νερό είναι αγαθό κοινωνικό! Το απρόβλεπτο από δω και πέρα θα’ ναι η τσέπη μου, η διαχείρισή της και η εξόφληση των λογαριασμών νερού…
Θα πηδηχτώ απ’ το παράθυρο… χθες στις 2 μετά τα μεσάνυχτα είχαμε κι’ άλλη ανατίναξη σωλήνα, αυτή τη φορά στο αντλιοστάσιο δίπλα στον ΟΤΕ και οι μπουλντόζες έσκαβαν υπό το φως των προβολέων. Προς τιμή της η κυρία Μαντά ήταν εκεί!