να σε ξαναδώ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΩ ...
Τελείωσε αδέρφια. Ο Πανναυπλιακός μας, η ομάδα της πόλης μας είναι ΜΕΤΑ ΑΠΟ 17 ΧΡΟΝΙΑ στην Γ’ Εθνική. Διέλυσε με 4-0 την Αράχωβα μετά από την καλύτερη φετινή εμφάνιση και μία από τις καλύτερες των τελευταίων ετών.
ΝΑΙ. Ο κόσμος ήταν επιτέλους εκεί. 2000 περίπου άτομα γέμισαν το ΔΑΚΝ και δημιούργησαν μια φανταστική ατμόσφαιρα.
ΝΑΙ. Η διοίκηση επιτέλους ‘μαζεύτηκε’ τις τελευταίες εβδομάδες και βοήθησε την ομάδα.
ΝΑΙ. Το προπονητικό επιτελείο προετοίμασε και έστησε μαεστρικά τον Πανναυπλιακό.
ΟΜΩΣ …
Αυτός ο θρίαμβος δεν ανήκει πρώτα στους ποδοσφαιριστές μας. ΑΝΗΚΕΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ.
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΟΥΛΩΣΑΝ ΟΛΟΥΣ:
ΕΜΕΝΑ που υπό το κράτος της στενοχώριας μετά την αναπάντεχη ήττα στο Πορτοχέλι έγραφα ‘Τετέλεσται’
ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΘΕΛΗΤΕΣ που χρησμοδοτούσαν από την αρχή της χρονιάς ότι ‘αυτή η ομάδα δεν θα πάρει ούτε ισοπαλία’
ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓΕΙΤΟΝΕΣ που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας ρίξουν …
ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΠΙΣΤΟΥΣ που έρχονταν στο γήπεδο και στην πρώτη λάθος πάσα άρχιζαν τη μουρμούρα
ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΠΕΔΑΤΟΥΣ Ναυπλιώτες που βλέπουν μόνο Μπαρτσελόνα και απαξιώνουν την ομάδα της πόλης της
Τέλος όμως με αυτά.
Σήμερα έχει πανηγύρια, συνθήματα χαράς και αποθέωση. Και ένα ΜΠΡΑΒΟ. Χαράς, ανακούφισης, συγκίνησης …
Ευχαριστούμε ρε παιδιά …
Για παραλειπόμενα και κους κους από το γήπεδο ΕΔΩ
palamidi.gr 
Και ο Παπαπέτρου καλά μας σφύριξε. Χρόνια είχαμε να δούμε διαιτητή να μας παίζει δίκαια στην έδρα μας, τζάμπα τ’ άκουσε πριν τον αγώνα. Όσο για τους καλούς μας γείτονες από την Ερμιόνη, θα τα ξαναπούμε. Αυτή τη φορά θα είμαστε όμως εμείς σε θέση ισχύος. Τέρμα οι χάρες στα χωριά. Εδώ είναι Ναύπλιο!
Ο Πανναυπλιακός βρίσκεται στην κατηγορία που πρεπει -τουλάχιστον- να βρίσκεται ως δυναμική αλλά θα πρεπει να προσπαθεί να ανέβει ακόμη ψηλότερα, εκμεταλλευόμενος το όνομά του, την ιστορία του και την δυνατότητά του σαν μεγάλη, εμπορική και τουριστική πόλη. Κι αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν και να το κάνουν πράξη, όλοι όσοι αγαπούν την ομάδα αυτή αλλά και θα μπορούσαν να έχουν οφέλη από την άνοδό του…
Προσωπικά, δεν θεωρώ πως έκανα κάτι περισσότερο από το καθήκον μου. Το μεγαλύτερο μερίδιο ανήκει στους ποδοσφαιριστές. Ελπίζω μόνο ο Πανναυπλιακός στο μέλλον, να αντιμετωπίζεται με πολύ περισσότερο σεβασμό από τους ανθρώπους του, σε ότι αφορά την διαχείριση του ανθρώπινου υλικού του. Γιατί το ποδόσφαιρο, είναι πάνω απ’όλα ένα παιχνίδι ψυχολογίας και στηρίζεται κυρίως στην ψυχική διάθεση των παικτών.
Ένα μεγάλο αθλητικό μπράβο κι ένα ακόμη μεγαλύτερο για την οπτική των πραγμάτων.
Ευχαριστούμε κόουτς!
Προσωπικά μπορεί να μη σας γνωρίζω, αλλά όπως περνά ο καιρός σας εκτιμώ όλο και περισσότερο. Πάντοτε σοβαρός, εργατικός και εύστοχος. Όσον αφορά τα όσα λέτε εδώ, έχω να προσθέσω το παράδειγμα των Πορτογάλων, που έχτισαν ένα γήπεδο στολίδι, σ΄ένα παλιό νταμάρι σε μια πόλη τουριστική όπως η Μπράγκα και δείτε τώρα την εξέλιξη της ομάδας της πόλης. Επιπλέον, ζούμε σε μια περιοχή όπου άνετα θα μπορούσαμε να φιλοξενήσουμε ομάδες της βόρειας Ευρώπης, κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών όπου τα πρωταθλήματά τους βρίσκονται σε διακοπή, ώστε να πραγματοποιήσουν τη προετοιμασία τους μέχρι την επανέναρξη των αγωνιστικών τους υποχρεώσεων, με πολλαπλά οφέλη, κυρίως οικονομικά, αλλά και έμμεσα όπως η απόκτηση εμπειριών για τα νέα παιδιά της πόλης, δημιουργία ακαδημιών, αύξηση του τουρισμού κ.ο.κ. Το όραμα και η θέληση μας λείπουν.