Έμαθα ότι το Σάββατο, 2 Φεβρουαρίου, θα επισκεφτούν το Δήμαρχό μας η Υπουργός Εξωτερικών της Ινδίας και ο Ινδός Πρέσβης στην Αθήνα. Την ώρα που η όμορη πόλη κόπτεται να αδερφοποιηθεί με τη… ροδακινοπαραγωγό Βέροια, εμείς θα κάνουμε τουριστικές μπίζνες με μία από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου. Γι’ αυτό και πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Να κάνουμε εντύπωση. Προτείνω λοιπόν:
Τα μέλη της χορευτικής ομάδας του ΠΛΙ, με παραδοσιακές ινδικές στολές (ή κάτι παρεμφερές τέλος πάντων από το κατάστημα Asia), να παρουσιάσουν μια μουσικοχορευτική παράσταση τύπου Bollywood έμπροσθεν του Δημαρχείου, κατά την άφιξη των υψηλών επισκεπτών. Φτάνει πια με τις φουστανέλες και τα βενετσιάνικα καρναβάλια! Καιρός γι’ ανοίγματα και σε άλλους πολιτισμούς.
Ευτυχώς που η επίσκεψη γίνεται Σάββατο που έχει και παζάρι. Η αυτοκινητοπομπή πρέπει να περάσει οπωσδήποτε από την Ενδεκάτη σε ώρα αιχμής. Εκεί, τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, οι συφιλιασμένοι οδηγοί και η πλήρης αδιαφορία στον ΚΟΚ, θα οδηγήσουν αβίαστα τη σκέψη των επισκεπτών σε οικείες εικόνες από τις μεγάλες πόλεις της πατρίδας τους: Νέο Δελχί, Βομβάη, Καλκούτα. Ένας γλυκός νόστος θα ξυπνήσει μέσα τους.
Δυστυχώς είναι χειμώνας και η Καραθώνα είναι άδεια. Αν η επίσκεψη γινόταν Αύγουστο, οι εικόνες Γάγγη ποταμού που παρουσιάζει η συγκεκριμένη πλαζ, με τις χιλιάδες των λουομένων να συνωστίζονται εντός κι εκτός νερού, θα προκαλούσαν αναπόφευκτα το ενδιαφέρον της ινδικής αποστολής για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού στην περιοχή. Εύχομαι να υπάρχει video από το δελτίο ειδήσεων του MAX, που θα προβληθεί στην παλιά αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου. Εναλλακτικά προτείνω την παραλία της Δαλαμανάρας, όπου η ποιότητα των νερών είναι ίδια.
Να τοποθετηθεί πάνω στον κύβο της πλατείας Συντάγματος ένα άγαλμα της θεάς Κάλι. Τώρα που οι γιορτές πέρασαν και το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης ξεστολίστηκε, ο κύβος της πλατείας ορφάνεψε και πάλι και στέκει μονάχος κι αδειανός, χωρίς προφανή λόγο ύπαρξης. Γιατί λοιπόν να μην τοποθετηθεί ένα άγαλμα της ινδικής θεότητας (που ήταν και ομορφογυναίκα) για να συγκινηθούν οι εξ Ινδίας επισκέπτες; Bonus o τρόμος που θα προκαλεί στα πιτσιρίκια που αλωνίζουν στην πλατεία, τα οποία, πλέον, θα κάθονται φρόνιμα στην αγκαλιά των γονιών τους κι έτσι θα μπορούμε να φάμε με την ησυχία μας καμιά μακαρονάδα στα Νούφαρα.
Προσπαθώ να συγκεντρώσω τις σκόρπιες μου σκέψεις και να κλείσω τα καλοσχηματισμένα μου αυτιά στον κλαυθμό των Αναπλιώτισσων που ολοφύρονται στην είδηση του περάσματός μου στην εν γάμω κοινωνία. Αναπλάθω τις εικόνες της ιερότητας του μυστηρίου και των καλικάντζαρων που με ετίμησαν διά της εριτίμου παρουσίας τους και σας παρουσιάζω για μία και μόνο παράσταση τα τέσσερα είδη καλεσμένων που ξεχώρισα …
Στο Νο 4: Ο καρφοκώλης: Φίλος που χωρίς να πάσχει από ορθοπεδική ή άλλη ανασχετική της κίνησης πάθηση καρφώνεται στην καρέκλα όλο το βράδυ και δεν σηκώνεται όχι για να χορέψει, αλλά ούτε μετά από απειλή για τοποθέτηση βόμβας από τους πυρήνες της φωτιάς. Ρε δεν πα να κατουριέται, από το τραπέζι δεν φεύγει.
Στο Νο 3: Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος: Το ακριβώς αντίθετο του προηγούμενου. Δεν έχει βάλει κώλο κάτω. Περιφέρεται εν είδει κοπροσκύλου καθ’ όλη τη διάρκεια των γαμοεκδηλώσεων με χαρακτηριστικό γνώρισμα το πανωφόρι, αφού μπαινοβγαίνει από την αίθουσα ανά δεκάλεπτο για να καπνίσει. Κυκλοφορεί επίσης στην πίστα, στο νυφικό τραπέζι (για να μην αφήσει το ζευγάρι να φάει), στον μπουφέ, στις τουαλέτες, στο πάρκινγκ ενώ κάνει και κάνει guest εμφανίσεις στο τραπέζι όπου θα όφειλε να παλουκωθεί.
Στο Νο 2: Ο αόρατος: Σου είπε ότι θα έρθει. Το επιβεβαίωσε. Σου έβγαλε την ψυχή για να του δώσεις να καταλάβει πώς θα έρθει και πού είναι η εκκλησία. Και τελικά δεν ήρθε. Έτσι απλά. Άφησε μία αχλή μυστηρίου να περιβάλλει το κενό της απούσας γαϊδουρόφατσας κι εσύ … εσύ δεν μπόρεσες να συγκρατήσεις ένα καυτό δάκρυ για την βαρύνουσα απουσία που ακριβοπλήρωσες …
Στο Νο 1: Ο δαχτυλοκόφτης: Είδος καλεσμένου με υπερφυσική μυϊκή δύναμη και άριστου γνώστη της αρχαίας τέχνης του Aikido, o οποίος αποφασίζει κατά τη διάρκεια της χαιρετούρας να σε σφίξει τόσο πολύ που το ήδη ταλαιπωρημένο από τη βέρα δάχτυλό σου κινδυνεύει να ακρωτηριαστεί. Αυτό που κάποιοι ονομάζουν εγκαρδιότητα, το ποινικό δίκαιο το ονομάζει βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη.
Πάει κι αυτό! Τον παντρέψαμε τον αρχισυντάκτη μας! Ούτε ο επίμονα βροχερός καιρός του Σαββάτου, ούτε η αναβολή του αγώνα Πανθρακικός-Ολυμπιακός μπόρεσαν να εμποδίσουν τον αντισυμβατικό (σε ιδέες και outfit) γαμπρό να φτάσει στα σκαλιά της εκκλησίας. Σε μια λιτή τελετή ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου με την ηρωΐδα σύντροφο του κι έκλεψε -για άλλη μια φορά- τις εντυπώσεις με τη χορευτική του δεινότητα σε κλασσικά γαμοτράγουδα. Το συλλεκτικό, πράσινο παπιγιόν του θα τεθεί σε δημοπρασία μέσω του blog μας και τα έσοδα θα διατεθούν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Φωτογραφίες δεν θα βρείτε εδώ γιατί έχουν πωληθεί αποκλειστικά στο περιοδικό Hello.
Τη συλλογή χρημάτων ξεκίνησε η Λέσχη Φίλων Πανναυπλιακού. Στόχος η φιλοτέχνηση προτομής του ποδοσφαιριστή Τάσου Καραμάνου και η τοποθέτηση της έμπροσθεν των γραφείων της ομάδας στο ΔΑΚ Ναυπλίου! Ο αειθαλής αμυντικός ‘σκύλος’ της Πανναύπλας, με δικό του γκόλ, χάρισε άλλο ένα υπερπολύτιμο τρίποντο στο κυριακάτικο παιχνίδι με αντίπαλο τη Χαλκίδα κι έφερε το όνειρο της Γ’ Εθνικής ακόμη πιο κοντά.
Τώρα που λόγω των έργων πλακόστρωσης έχουν απομακρυνθεί τα σταθμευμένα αυτοκίνητα από τα στενά της παλιάς πόλης, αναδείχθηκε το πραγματικό πλάτος των δρόμων και η αρμόζουσα χρήση τους: πεζόδρομοι και μόνο πεζόδρομοι! Αρκετά πια με τ’ αυτοκίνητα σε κάθε στενάκι και σε κάθε γωνία.
Ορφανό μοιάζει το Πι στην παραλία τώρα που είναι κλειστό για έργα συντήρησης. Δεκάδες ντόπιοι και επισκέπτες οδηγοί σιχτιρίζουν καθημερινά για την ξαφνική ‘απώλεια’ του πιο δημοφιλούς -ίσως- parking της πόλης, καθόσον κανένα σημείο του δεν απείχε πάνω από ένα λεπτό περπάτημα από τις παρακείμενες καφετέριες. Βέβαια, λύσεις βρέθηκαν: παρκάρισμα -the athenian style*-Σάββατο βράδυ επί του δρόμου από τη Μεγάλη Βρετάνια έως την εκκλησία της Παναγίας, με αποτέλεσμα μία λωρίδα κυκλοφορίας και ωραιότατο μποτιλιάρισμα μέσα στη βρόχα.
*athenian style παρκάρισμα: στάθμευση αυτοκινήτου όπου βρούμε και γουστάρουμε, αρκεί να χωράει να περάσει κι άλλο οχήμα. Ένα, όχι περισσότερα.
Μια ωραιότατη και ευμεγέθης λακούβα συνεχίζει να δεσπόζει στη συμβολή των οδών Ασκληπιούκαι Άργους στην Ενδεκάτη. Απομεινάρι όχι των έργων για το μετρό Ναυπλίου (sic) αλλά της αλλαγής των σωληνώσεων στην ευρύτερη περιοχή του Νέου Βυζαντίου. Οι τελευταίες βροχές την κατέστησαν οχυρωματική τάφρο και την ιδανική παγίδα για να στραβώσετε τις ζάντες σας. Μήπως ο εργολάβος που έχει αναλάβει το έργο θα έπρεπε να κάνει κανα μερεμέτι μέχρι να επιδιορθωθεί οριστικά; Τόσες εκατοντάδες αυτοκίνητα περνάνε από κει καθημερινά.
Συνεχίζουμε το γαμοαφιέρωμα, αφενός γιατί ο φίλος μας ο συμπλογκίτης παντρεύεται το Σάββατο και αφετέρου γιατί δεν έχουμε τίποτα καλύτερο να γράψουμε, μιας και οι αρμοδιότητες των αντιδημάρχων δεν μας συναρπάζουν ως θέμα.
Έτσι λοιπόν δημοσιεύουμε το μνημειώδες ‘Πέντε τύποι που θα συναντήσεις στο γάμο σου’ το οποίο έχει πείσει πολλά ζευγάρια να παντρευτούν στο Πατριαρχείο της Δαμασκού αντί για την ενορία της νύφης.
Στο Νο 5: Ο ναφθαλοβλαχοκούστουμος: Το πρώτο που σε οδηγεί να καταλάβεις ότι πλησιάζεις σε έναν τέτοιον τύπο είναι η υπέροχη μυρωδιά της ναφθαλίνης, από τη στοργική αγκάλη της οποίας έχει ανασύρει το αμφισβητίσιμης αισθητικής μπλε κουστούμι. Η γραβάτα – κουρτίνα σαλονιού αποτελεί πανηγυρική έκφραση του γούστου της συζύγου του και ο κόμπος της είναι τόσο σφιχτά δεμένος που μοιάζει πιο δύσκολο να λυθεί και από τον Γόρδιο δεσμό του ελληνικού χρέους. Το στυλιστικό σεμινάριο συμπληρώνεται από ροζ πουκάμισο με ξεκούμπωτο το επάνω κουμπί, αρκετά διαφανές για να φαίνεται το ραντάκι της φανέλας μινέρβα από μέσα.
Στο Νο 4: Ο ευθυμοχτύπης: Έχει πιει, έχει έρθει σε ευθυμία και θεωρεί σωστό να παράγει κάθε είδους θόρυβο. Χτυπά μανιωδώς τα πιάτα για να φιληθεί το ζευγάρι με κίνδυνο να σπάσει το σερβίτσιο (που δεν είναι δα και πορσελάνη) και φυσικά τα νεύρα των συνδαιτημόνων. Βγάζει άναρθρες κραυγές σαν να αποδοκιμάζει επόπτη που σήκωσε οφσάιντ τον Ράφικ Τζιμπούρ και βέβαια ξεσαλώνει όταν αρχίζει ο χορός, κατά τη διάρκεια του οποίου κινείται σαν τον Σάκα, τον αρχηγό των Ζουλού γύρω από την πυρά της ανθρωποθυσίας.
Στο Νο 3: Η κυρά-Δέσποινα: Θυμάστε την εκπληκτική Κυρά – Δέσποινα στον Ζήκο;Δεν υπάρχει γάμος χωρίς αυτόκλητη προξενήτρα, η οποία με ακρίβεια σόναρ υποβρυχίου μπανίζει τους ξέμπαρκους/ες και τους ζευγαρώνει νοερά. Πρότυπό της οι ελληνικές ταινίες που τελειώνουν με τριπλό γάμο. Υπέρτατη δε πρόκληση για αυτήν οι ευτραφείς μεγαλοκοπέλες – καλά κορίτσια που ατύχησαν (κατά τη γνώμη της) αλλά ‘είναι για σπίτι’ και 35άρηδες μαμάκιες με κοιλίτσα και σίγουρη δουλειά.
Στο Νο 2: Ο καμακόφιλος: Συνομήλικος και φίλος του γαμπρού που αφού έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να ματαιώσει το γάμο με αποκορύφωμα το ρεσιτάλ καφρίλας στο μπάτσελορ, προσέρχεται στο μυστήριο και στο τραπέζι με σκοπό να μπανίσει φίλες της νύφης και αφού τις σχολιάσει στους ομοτράπεζους με λεπτό και ευγενικό τρόπο, να παραφυλάξει ποια θα πιει παραπάνω ώστε να καταστεί μειωμένων αντιστάσεων. Συνήθως φεύγει απογοητευμένος καταγγέλοντας είτε τον πατέρα της που ‘δεν την άφησε από τα μάτια του’ είτε την ίδια που ‘είναι ξενέρωτη’.
Στο Νο 1: Ο γκουρμεδόπιστος: Αφού σού έφερε για δώρο (εκτός λίστας, για να είναι πιο προσωπικό) ένα άχρηστο γυάλινο μπωλ για σοκολατάκια Νουαζέτα που του είχε ξεμείνει από πρόπερσι τ’ Αγιαννιού που γιόρταζε, έχει την απαίτηση να φάει στο Βαρούλκο. Σχολιάζει υποτιμητικά τα ‘φτωχικά’ φαγητά και καταγγέλει το κρέας που ήταν σκληρό, το τυροπιτάρι που ήταν κρύο και τις σαλάτες που ‘δεν έφτασαν’. Φεύγει ανικανοποίητος σχολιάζοντας μέσα στο αυτοκίνητο ‘έλα μωρέ δεν τους ξέρουμε τι γύφτοι είναι … ‘
Αυτά προς το παρόν. Μετά από το χθεσινοβραδινό bachelor, που ξεπέρασε σε ακρότητες ακόμα και όργιο του Καλιγούλα, φεύγουμε για να ξυρίσουμε το γαμπρό.
Επειδή ένας από τα τρία ρεμάλια (ποιος;;;) του palamidi.gr παντρεύεται το Σάββατο και (μάλλον) νοικορεύεται, ξεκινάμε μεγάλο αφιέρωμα στον ιερό θεσμό του γάμου με στόχο να πείσουμε και τους τελευταίους αμετανόητους εργένηδες. Και αρχίζουμε με την αναδημοσίευση ενός κλασικού άρθρου του Grecian:
Τα πέντε αντικείμενα που χρειάζεται ένας γαμπρός:
Έχουμε και λέμε:
Στο Νο 5: Παπούτσια Nike Air Max 2011 με σόλα που απορροφά τους κραδασμούς για γρήγορη εκκίνηση και μεγάλη ταχύτητα. Σκεφθήκατε γιατί το πανίσχυρο λόμπι των γυναικών έχει καθιερώσει τα άβολα και γλιστερά σκαρπίνια ως ενδεδειγμένο υπόδημα για τους γαμπρούς; Ακριβώς. Ώστε αν το μετανιώσουν, να μην μπορούν να ξεφύγουν. Εσείς όμως ξέρετε. Φορέστε τα και ξεπεράστε αυτούς που θα σας κυνηγούν για να σας επαναφέρουν σηκωτό στην εκκλησία. Μη αποτελεσματικά αν η αγαπημένη σου έχει συγγενική σχέση με τον Κεντέρη.
Στο Νο 4: Πλαστικά μαχαιροπήρουνα: Όχι και πολύ classy, αλλά εξαιρετικά χρήσιμα όταν οι συνδαιτημόνες που έχεις πληρώσει 40 €/κεφάλι βρίσκουν διασκεδαστικό να χτυπάνε τα πιάτα με τα πηρούνια για να σε παροτρύνουν να φιλήσεις τη νύφη. Όταν δε υπακούσεις απρόθυμα στην επιθυμία τους προκειμένου να σε αφήσουν ήσυχο, δεν σε λυπούνται και το επαναλαμβάνουν. Για αυτό σας λέω. Αντικαταστήστε τα μεταλλικά με πλαστικά και απαλλαγείτε από την ηχορρύπανση.
Στο Νο 3: Το φιλοαπωθητικό. Αν φοβάσαι ότι τα φρεσκοξυρισμένα σου μάγουλα θα παπαρώσουν από τα σάλια των γιαγιάδων και των θείων που θεωρούν καλό να σε φιλάνε περιπαθώς, έχω τη λύση. Αντί για κλασικό after-shave, χρησιμοποίησε το ‘Aqua di Vroma’ και δώσε άλλο νόημα στη φράση ‘στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό’. Θα βρωμάει τόσο πολύ που τα μάγουλά σου θα πάψουν να είναι στόχος άγνωστων σε σένα υπερηλίκων συγγενών.
Στο Νο 2: Η βίβλος του Fitness. To ευαγγέλιο της φυσικής κατάστασης, η Καινή Διαθήκη των τρικεφάλων, το βιβλίο που συντροφεύει τον Zouperman παντού. Η απόλυτη λύση για κοιλιακούς – πλακόστρωτο για να είσαι μοντελάκι τη μεγάλη μέρα του γάμου. Περιλαμβάνει ειδικό πρόγραμμα για γαμπρούς με έμφαση στους δικέφαλους, ραχιαίους και τετρακέφαλους για άρση γυναικός κατά την είσοδο στο νυμφώνα.
Στο Νο 1: Η τριπλή σόλα: Αν δεν προμηθευτήκατε το gadget Νο 5 και επιμένετε να φοράτε τα σούπερ άβολα παπούτσια που αγοράσατε πανάκριβα, τουλάχιστον προσθέστε στο ΕΝΑ από αυτά ακόμη δύο σόλες. Με τον τρόπο αυτό θα κουτσαίνετε πολύ πειστικά, αποφεύγοντας αφιονισμένους συγγενείς και ‘φίλους’ που πιστεύουν ότι επειδή παντρεύτηκες πρέπει να χορεύεις όλο το βράδυ σαν να έχεις πάρει extasy. Αν μάλιστα θέλετε να ειστε σίγουροι, μπορείτε να προμηθευτείτε και τον γνωστό ψεύτικο ιατρικό γύψο που έχει σώσει πολλούς Ναυπλιώτες.
Θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος. Με παλιότερες επιτυχίες αλλά και κομμάτια από την καινούρια μας δουλειά.
Έλληνες θαρρείτε! Προς απογοήτευση των απανταχού ανθελληνικών κέντρων που μηχανεύονται την εξαφάνιση του ελληνικού πολιτισμού, η χώρα μας θα δώσει το παρόν και στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision! Νόμιζαν ότι επειδή έχουμε λίγα οικονομικά κωλοσφιξίματα δεν θα τα καταφέρναμε. Γατάκια! Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σβήσει την ακόρεστη δίψα του Έλληνα για άρτο και θεάματα! Κι επειδή ο άρτος είναι λίγο αρμυρός αυτή την περίοδο, απαντάμε στην κρίση με θέαμα. The greek way!
Οι υποψηφιότητες που θα προβάλουν την ελληνική μουσική κουλτούρα είναι οι εξής:
Θωμαή Απέργη: καταρχάς ωραία γυναίκα. Μεσογειακή ομορφιά, με τις καμπύλες της κι όλα τα ωραία της. Τη μάθαμε κυρίως από το what’s your name, ένα τραγούδι λίγο latin, λίγο jazz, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου. Eμένα μ’ αρέσει.
Αγγελική Ηλιάδη: άλλη ωραία γυναίκα και εκπρόσωπος εντελώς διαφορετικού μουσικού είδους. Σίγουρα δεν τη λες λαϊκιά φωνή, αλλά θα τη συναντήσεις σε μπουζουκομάγαζο σαν δευτερότριτο όνομα σε pop ακούσματα. Θα καταφέρει να πάρει αυτή το χρίσμα; Αν ναι,μαγκιά της!
Alex Leon feat. Giorgina: οι φίλοι της ελληνικής electro-pop μουσικής σίγουρα γνωρίζετε τον Alex Leon, από συνεργασίες του με γνωστά ονόματα όπως οι Playmen και ο Μηδενιστής. Dance ακούσματαπου τα ‘σπάνε’ στα clubs και σίγουρα πιο οικεία στο ευρωπαϊκό κοινό. Για τη δεσποινίδα Giorgina δεν μπόρεσα να μαζέψω-ακόμα-πληροφορίες. Υποθέτω ότι είναι κανά καινούργιο φυντανάκι της Panic Records.
Cosa Mostra και Αγάθωνας Ιακωβίδης: Τους Cosa Mostra τους είδα πρώτη και τελευταία φορά στα Mad Music Awards. Μετά από μια μικρή διαδικτυακή έρευνα, ανακάλυψα ότι είναι ένα γκρουπ που ιδρύθηκε μόλις το 2011 και οι μουσικές τους επιρροές προέρχονται από την ροκ έντεχνη και ποπ ελληνική σκηνή. Τώρα, πώς αυτές ο επιρροές θα κολλήσουν με την αρχοντορεμπέτικη φωνή και φιγούρα του Αγάθωνα έχει ένα ενδιαφέρον. Ακόμα πιο ενδιαφέρον θα ήταν να πάντρευαν στη σκηνή της Eurovision τα σκωτσέζικα kilts με τη μουστάκα. William Wallace (Braveheart) feat. Γεώργιος Καραϊσκάκης!
Αυτά προς το παρόν με τις ελληνικές υποψηφιότητες. Σπεύσατε τώρα- που είναι και εκπτώσεις- στον Κωτσόβολο για 40άρα LED, Full High Definition τηλεόραση κι ετοιμαστείτε για τον ελληνικό τελικό στα μέσα Φεβρουαρίου.
Ιδού το μεγάλο δίλημμα. Πες λοιπόν ότι μια ωραία πρωία ερχόταν κάποιος και μας έλεγε: Έχετε πολλά μνημεία, δεν σας βγαίνει το ‘πόθεν έσχες’, θα σας τα πάρουμε. Διαλέξτε ένα για να κρατήσετε. Παλαμήδι ή Μπούρτζι;;;
Αμέσως συγκαλείται το δημοτικό συμβούλιο. Γίνεται ενημέρωση των δημοτικών συμβούλων για το τι είναι Παλαμήδι και τι Μπούρτζι, αφού οι περισσότεροι από αυτούς μέχρι τα 18 τους (μην σου πω και παραπάνω) δεν νομίζω να τα είχαν δει (Γεια σου ρε Καλλικράτη με τα ωραία σου …). Ακολουθεί μία θυελλώδης συνεδρίαση, όπου ο Βασιλείου καταγγέλει το Παλαμήδι ως σύμβολο της ντόπιας πλουτοκρατίας, την ίδια στιγμή που ο Γραμματικόπουλος προτείνει να πουληθούν και τα δύο προκειμένου να ολοκληρωθεί το αποχετευτικό σύστημα στο Δρέπανο ενώ ο Κωστούρος παίρνει θέση να σωθεί το Μπούρτζι γιατί του είχε πέσει το νεφρί να το καθαρίσει.
Τελικά επικρατεί χάβρα και ο συνήθως μειλίχιος Τάκης Μπούκουρης διακόπτει τη συνεδρίαση και το αποφασίζουν να γίνει δημοψήφισμα. Επειδή όμως λεφτά δεν υπάρχουν για κάλπες και παραβάν, ορίζουν το palamidi.gr ως επίσημο ιστότοπο του ηλεκτρονικού δημοψηφίσματος με αξιοκρατική απευθείας ανάθεση. Πριν ψηφίσετε όμως, θα σας παραθέσουμε τα επιχειρήματα της μίας και της άλλης πλευράς, για το ποιο μνημείο θα σωθεί:
Το Παλαμηδι:
1) Γιατί είναι πιο μεγάλο. Και όσο και αν κάποιοι το αμφισβητούν, το μέγεθος … μετράει. Είναι πιο επιβλητικό, βρε παιδί μου, κάνει μπούγιο, έτσι όπως ρίχνει τη σκιά του πάνω στα υγρά στενοσόκακα του Αναπλιού (αδικούμαι που γράφω στο palamidi, εγώ έπρεπε να γράφω στο ‘Μύρτιλο’). Το Μπούρτζι τι είναι; Ένας βράχος που πήγε και φύτρωσε στη μέση της θάλασσας για να κόβει τη θέα προς την Κίο. Σιγά το πράμα.
2) Γιατί έδωσε το όνομά του στο πιο ποιοτικό μπλογκ της περιοχής. Το οποίο όνομα είμαι σίγουρος ότι μπερδεύει τους Αθηναίους που θέλουν να μάθουν ποιες ώρες είναι ανοιχτό το κάστρο. Έτσι τα κλικ ανεβαίνουν και εμείς θησαυρίζουμε. Έχετε δει να υπάρχει bourtzi.gr; Όχι. Υπάρχει το πολύ καλό palabourtzi, αλλά απλώς επιβεβαιώνει αυτό που έλεγα στην αρχή. Ότι οι Ναυπλιώτες είναι μέσα τους πολύ βαθιά διχασμένοι.
3) Γιατί είναι πιο ιστορικό. Μακράν. Φυλακή του Κολοκοτρώνη, Στάικος Σταικόπουλος, εκκλησία Αγιαντρέα, χαμός γίνεται. Και δώστου οι εκδηλώσεις και οι ομιλίες και όλα αυτά που εμένα με κάνουν να νυστάζω. Ενώ το Μπούρτζι τι ήταν; Κατοικία των δημίων. Σιγά τις διασημότητες. Έτσι κι αλλιώς και αυτοί, πάλι στο Παλαμήδι δούλευαν.
4) Γιατί έχει 999 σκαλιά. Που προσφέρουν και γυμναστική, αν θες να αποκτήσεις γλουτούς σαν του Conservatore, και θέα για φωτογραφίες και ρομάντζα και ό,τι τραβάει η ψυχή σου. Το Μπούρτζι τι έχει; Κάτι βράχια που πάνε και φωλιάζουν τα χταπόδια. Και άμα έχει και λίγο θάλασσα, το φαί που ακριβοπλήρωσες στα γραφικά ταβερνάκια, πάει κατευθείαν στον Αργολικό κόλπο.
5) Γιατί έχει Παλαμήδειο αγώνα αντοχής (που φέτος δεν πέρασε από το Παλαμήδι, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια) ενώ το Μπούρτζι δεν έχει αντίστοιχο αγώνα κολύμβησης (καλύτερα γιατί θα πνίγονταν πέντε – έξι).
6) Γιατί Παλαμήδι είναι μόνο ένα πανελληνίως (και παγκοσμίως μπορώ να πω) . Ενώ η λέξη ‘ Μπούρτζι’ χρησιμοποιείται και σε άλλα μέρη για να προσδιορίσει καστρονησίδες: στην Αίγινα, στη Μεθώνη, στον Πόρο. Αλλά Παλαμήδι ένα και μοναδικό και κορώνα στ’ Ανάπλι!
Το Μπουρτζι:
1) Γιατί είναι τίμιο. Δεν πουλάει παραμύθια σαν το Παλαμήδι με τα δήθεν 999 σκαλιά που ήταν 1000 και το τελευταίο το έσπασε το άλογο του Κολοκοτρώνη. Μιλάμε για παπατζιλίκι που μόνο Αθηναίοι μπορούν να πιστέψουν.
2) Γιατί δεν επηρεάζει το κλίμα. Ενώ το Παλαμήδι φέρνει ζέστη το καλοκαίρι και κόβει τον ήλιο τον χειμώνα. Δράμα.
3) Γιατί δεν δημιουργεί τεχνητές υπεραξίες στα ακίνητα της ευρύτερης περιοχής με πρόφαση τη θέα. Διαβάζεις στις τοπικές αγγελίες «με απεριόριστη θέα στο Παλαμήδι». Σοβαρά; Σιγά το πλεονέκτημα. Αφού όπου και να σταθείς στο Ναύπλιο το Παλαμήδι βλέπεις. Εκτός αν μένεις σε διαμέρισμα με μοναδικό παράθυρο στο βορρά.
4) Γιατί είναι διαχρονικά αδικημένο. Παλαμήδειος δρόμος, Παλαμήδειο πρωτάθλημα πολεμικών τεχνών, Βιβλιοθήκη ‘ο Παλαμήδης’, ποδοσφαιρική ομάδα ‘Παλαμήδης’. Ούτε ένα ‘Μπούρτζιο’, ούτε ένας ‘Πανμπουρτζιακός’; Τέτοια σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση ούτε ο Ολυμπιακός.
5) Γιατί προσδίδει μια τσαχπινιά, μια ποιότητα, μια ιστορικότητα στη θάλασσα του Ναυπλίου. Τι θα ήταν το λιμάνι χωρίς το Μπούρτζι; Μια σκάφη με απόνερα που θα μας απασχολούσε μόνο για το αν μυρίζει και για το εάν τα καράβια που φορτώνουν αμμοχάλικο σηκώνουν σκόνη σαν τη μάχη στο Ελ Αλαμέιν.
Εμείς αναλύσαμε εμπεριστατωμένα τα υπέρ και τα κατά. Τώρα τον λόγο θα πάρει ο κυρίαρχος λαός. Ψηφίστε με αίσθημα ευθύνης γιατί αυτές είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές της μεταπολίτευσης. Και μην ξεχνάτε: Η διπλοψηφία διώκεται από το νόμο. (Άρθρο 119 Π.Δ. 96/2007)
Το πόσοι από τους αναγνώστες μας ενδιαφέρεστε για τον Πανναυπλιακό, το υποψιάζομαι: Δύο. Το πόσο με απασχολεί αυτό, επίσης το υποψιάζεστε: Ουδόλως. Για αυτό κι εγώ, Κυριακή απόγευμα, δεν θα ασχοληθώ με το αν ήταν ωραίος ο καφές στην παραλία, ούτε με το πόσοι τσιμεντόβλαχοι (δεν θα πάψω να συγχαίρω τον palabourtzi για τη γλωσσοπλαστική του συνεισφορά) κατέβηκαν στη ρομαντική μας πόλη.
Θα αφιερώσω χρόνο για να αποθεώσω (ναι ρε, να αποθεώσω) ένα από τα λίγα πράγματα που έχουν απομείνει να θυμίζουν Ναύπλιο. Την ομάδα της πόλης μας, την Πανναυπλιακάρα, που πήρε σήμερα μεγάλη νίκη μέσα στην Αράχωβα με 1-3 (με ανατροπή περικαλώ!) και έβαλε πλώρη για την Γ’ Εθνική. Ξεχασμένη από (σχεδόν) όλους, με τα προβλήματα και τις αστοχίες της, μας δίνει χαρές. Όπως η σημερινή. Και αν μεθαύριο κάνει μια ήττα ή αν στο τέλος δεν τα καταφέρει, θα γκρινιάξουμε, θα στενοχωρηθούμε αλλά θα συνεχίσουμε να την αγαπάμε.
Σήμερα όμως, θα χαρούμε. Αν εσείς πανηγυρίζετε το διπλό του Ολυμπιακού στην κολασμένη Λιβαδειά και τους 47 βαθμούς διαφορά από τον ΠΑΟ, ή την μεγάλη επιστροφή του Σισσέ στον αξιοθρήνητο Παναθηναϊκό, πρόβλημά σας. Εμείς, θα πανηγυρίσουμε το τρίμπαλο στην Αράχωβα. Και ας μην πήρανε μαζί τον Conservatore που ονειρευόταν dolce vita σε χιονισμένα τοπία. Και θα συγχαρούμε τα παιδιά μας γιατί είναι μάγκες. Τέλος.
Ακόμη και τα λιγότερο εξελιγμένα είδη του ζωικού βασιλείου είναι σε θέση να ξεχωρίζουν χρώματα και σχήματα. Όπως αυτά που έχουν τα σήματα της τροχαίας λόγου χάρη. Επίσης, στις πρωτόγονες κοινωνίες ο άνθρωπος προσπάθησε να οργανωθεί βάσει κανόνων, άγραφων στην αρχή και γραπτών στη συνέχεια. Οι άνθρωποι των σπηλαίων, πολύ πριν ανακαλύψουν τον τροχό που έχετε καβαλήσει και δεν λογαριάζετε τίποτα, τηρούσαν στοιχειώδεις νόμους σεβασμού του συνόλου.
Προφανώς εσείς θεωρείτε ότι δεν ανήκετε σε καμία από τις ανωτέρω κατηγορίες.
1. Κύριοι επισκέπτες, που νομίζετε ότι έχετε έρθει στην ιδιωτική σας Disneyland και ότι οι Ναυπλιώτες είναι σερβιτόροι σας, μπροστά από το δικαστήριο έχει ένα απαγορευτικό σαν το κεφάλι σας. Είναι δύσκολο να το δείτε ή απλά από εκεί βολεύεστε; Εσείς δεν είστε οι ίδιοι που όταν κάποιος από μας τους βλάχους κόψει λίγο ταχύτητα στην Αθήνα ψάχνοντας πού θα στρίψει, κορνάρετε σαν να έχει μπει μέσα σας ο Σατανάς και βρίζετε σαν βαρκάρηδες; Συνεχίστε. Και αν σας κορνάρει και κανείς, βρίστε τον. Ξέρετε εσείς.
2. Κύριοι αριστοκράτες, κάτοικοι της πρώτης πρωτεύουσας. Αν διαφωνείτε που το πρώτο κομμάτι της Αιγίου είναι μονόδρομος, κάντε κατάληψη στο δημαρχείο, κάντε μια κυκλοφοριακή μελέτη (δεν θα είναι εξάλλου η πρώτη φορά) αλλά μέχρι τότε σεβαστείτε το. Γιατί αν για τους αθηναίους υπάρχει η δικαιολογία της άγνοιας, για σας υπάρχει μόνο θράσος και γραψαρχιδισμός. Δικό σας είναι το σπίτι σας. Οι δρόμοι είναι δημόσιοι και έχουν σήματα.
3. Κύριοι με τις κλούβες και κύριοι δικηγόροι. Τα κίτρινα κολωνάκια έξω από το δικαστήριο δεν τα έχουν βάλει για να σας κρατήσουν πάρκινγκ για όση ώρα βρίσκεστε στην δικαστική αίθουσα. Υπάρχουν κάτι παρακατιανοί που έχουν μηχανάκια και ποδήλατα και θέλουν να τα δέσουν. Φαντάζομαι δεν σας απασχολεί και πολύ και να με συγχωρείτε κιόλας που σας το υπενθυμίζω. Εξάλλου δεν σας έγραψε και ποτέ κανείς.
4. Κύριε ψαρά με το αγροτικό με πινακίδες Κορίνθου. Σου είπε κανείς ή διάβασες σε εγχειρίδιο μάρκετινγκ υπαίθριου εμπορίου ότι νομιμοποιείσαι να παρκάρεις ΜΟΝΟ επάνω σε στροφές; Το ξέρεις ότι θέτεις σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα συνανθρώπων σου ή δεν σε απασχολεί;
Το blog μας συμπλήρωσε αισίως-μετά από ένα μικρό διάλειμμα για τις απαραίτητες ανάσες-δύο ολόκληρα χρόνια ύπαρξης και…δημιουργίας. Σε αυτό το χρονικό διάστημα σας βομβαρδίσαμε με εκατοντάδες posts για τα πιο σχετικά ή άσχετα θέματα. Μέσα από τα άρθρα μας αποτυπώθηκε ανάγλυφα ο ψυχικός κόσμος και η κοσμοθεωρία των συντακτών. Όσοι μας παρακολουθείτε από τα ξεκινήματα μας, σίγουρα μας έχετε ψυχολογήσει. Ή μήπως όχι; Κάντε το παρακάτω τεστ και ανακαλύψτε πόσο καλά μας ξέρετε:
1.Τι από τα παρακάτω εκνευρίζει τον Grecian;
α) Τα τετραπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα στην Αμαλίας;
β) Οι μανούλες με τα καροτσάκια στο Μεγάλο Δρόμο;
γ) Η κακή χρήση της ελληνικής γλώσσας;
δ) Τα αδέσποτα που κατουράνε το μηχανάκι του;
2. Τι βαριέται περισσότερο ο Zuperman;
α) Να σηκωθεί από το κρεβάτι το πρωί για να έρθει στη δουλειά;
β) Να γράψει post για το blog;
γ) Να πάει γυμναστήριο;
δ) Να πάει να φέρει τυρόπιτες;
3. Ποιο από τα παρακάτω θέματα εξιτάρει τον Conservatore;
α) Ποιες μέρες είναι ημιαργίες;
β) Τα χειμερινά μπανάκια των ηλικιωμένων στις τοπικές παραλίες;
γ) Τα gadgets που πωλούνται στην Ευαγγελίστρια;
δ) Οι αντίχριστοι που δεν νηστεύουν τη Σαρακοστή;
4. Ποιο αποτελεί το καθημερινό θέμα τριβής μεταξύ των συντακτών;
α) Πότε θα δεήσει ο Zuperman να γράψει κανα post;
β) Το πόσο σκληρό είναι το ύφος γραφής του Grecian;
γ) Η θεματολογία που προτείνει ο Conservatore;
δ) Ποιος εκ των τριών είναι ο καλύτερος γκόμενος; (τρομάρα τους!!!)
5. Που δεν πρόκειται να βρείτε ποτέ και τους 3 Παλαμήδιδες ταυτόχρονα;
α) Σε φιλοζωϊκό μπαζάρ;
β) Σε θεία λειτουργία;
γ) Στα μπουζούκια;
δ) Σε εκτός έδρας παιχνίδι του Πανναυπλιακού;
The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2012 annual report for this blog.
Here’s an excerpt:
About 55,000 tourists visit Liechtenstein every year. This blog was viewed about 190,000 times in 2012. If it were Liechtenstein, it would take about 3 years for that many people to see it. Your blog had more visits than a small country in Europe!
Το έχετε δαγκώσει από το κρύο και δεν έχετε λεφτά για πετρέλαιο; Βάλατε ξυλόσομπα και έχετε βγει στα βουνά σαν τον Αστραπόγιαννο για ξύλα; Έχετε γεμίσει το σπίτι αερόθερμα από το Lidl και πάλι δεν ζεσταίνεστε;
Μην ανησυχείτε. Ο άνθρωπος που επιβίωσε ένα χρόνο στην Αγγλία χωρίς καλοριφέρ, o άντρας – θερμοφόρα, σας δίνει λύσεις. Απλές, πρακτικές, οικονομικές.
1. Φτιάξτε ατμόσφαιρα. Χρειάζεστε: Σαράντα (40) κεριά ρεσό λευκά και ένα καλό αναπτήρα. Σβήνετε τα φώτα, ανάβετε τα κεριά και απλώνετε τα κοκκαλωμένα από το κρύο χέρια σας.
2. Ετοιμάστε ένα ρομαντικό δείπνο.Πρώτο πιάτο: Σουτζούκι καφτερό με ταμπάσκο. Δεύτερο: Κεμπάπ με έξτρα κόκκινο πιπέρι. Επιδόρπιο: Σαλέπι.
3. Πιείτε. Θα χρειαστείτε: Ό,τι περιέχει οινόπνευμα. Λικέρ, ουίσκι, τσίπουρο, ασετόν. Θα ζεσταθεί το λαρύγγι σας και το κεφάλι σας θα ταξιδεύει μακριά από την κρύα καθημερινότητα, σε ζεστά εξωτικά κλίματα.
4. Αρχίστε να τρίβεστε. Χρειάζεστε: ένα βαζάκι VIX και μία αλοιφή Counterpain. Άμεση θερμότητα και bonus ανακούφιση από μυικούς πόνους και πιασίματα.
5. Πηδήξτε. Χρειάζεστε: ένα σχοινάκι γυμναστικής και μία πετσέτα απορροφητική για τον ιδρώτα. Όσες περισσότερες φορές μπορείτε.
* ο άρρωστος εγκέφαλος που σκέφτεται τις διαφημίσεις του 11880. Μετά τον σιχαμερό γιαλαντζί βαρύμαγκα και την ‘καταλογάρα’ ήρθε η Σεφερλικής αισθητικής ‘αμνησία’ με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Λιανό. Το να χρησιμοποιείς ιατρική πάθηση και μάλιστα σοβαρή, που ταλαιπωρεί χιλιάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους, δείχνει ότι είσαι και ατάλαντος και βλάκας. Φαντάζομαι θα πρόκειται για τον ίδιο διαφημιστή που είχε επιστρατεύσει γεροντάκια για να προβάλλει τα τηλέφωνα – απάτη του ΕΟΠΠΥ. Κατάντια …
* ο μπακαλιάρος που ενσαρκώνει τον σαχλεπίσαχλο ‘Τζάμπα’ στα επίσης υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας σποτάκια του ‘Media Markt’. Καθώς και η μάνα του…
* το ποντίκι που κυκλοφορεί στην οθόνη του υπολογιστή μου και με προκαλεί να το πιάσω για να πάρω ένα Ipad. Μαζί με το ποντίκι θα πιάσω και αυτόν που έχει βάλει όλα αυτά τα σιχαμένα ζωύφια στην οθόνη μου και θα του τα δώσω να τα φάει.
* ο Γιώργος Καμίνης. Που υποδέχτηκε το 2013 με περίπου δύο λεπτά καθυστέρηση παίρνοντας στο λαιμό του και την ΕΡΤ που αναμετέδιδε την πρωτοχρονιάτικη ομιλία του από το Θησείο! Ενώ τα ιδιωτικά κανάλια και ο κόσμος στα σπίτια του είχαν υποδεχτεί το νέο έτος, είχαν κόψει τη βασιλόπιτα, είχαν μοιράσει τα κομμάτια και ο τυχερός είχε βρει το φλουρί, όσοι αποφάσισαν να κάνουν ζάπινγκ ανακάλυψαν πως στην ΕΡΤ είχαν ακόμα 2012!!
* η Βάσια Τριφύλλη. Που δεν τα παρατάει. Μετά το ‘Ραντεβού στα τυφλά’ και τις άναρθρες κραυγές που παρήγαγε με τις φωνητικές χορδές – καραμούτζα που διαθέτει, τώρα αποφάσισε να χορέψει. Πάνω στα – ήδη τεντωμένα – νεύρα μας …
* η Τατιάνα Στεφανίδου. Ό,τι πιο κίτρινο γέννησε ποτέ η ελληνική τηλεόραση από καταβολής της, έφθασε στο ζενίθ της δόξας της περιγράφοντας στις 4 το μεσημέρι με κάθε λεπτομέρεια το ειδεχθές έγκλημα της Ξάνθης. Και εις ανώτερα, εύχομαι. Μπορείς να κάνεις και χειρότερα.
Τα μέλη της χορευτικής ομάδας του ΠΛΙ, με παραδοσιακές ινδικές στολές (ή κάτι παρεμφερές τέλος πάντων από το κατάστημα Asia), να παρουσιάσουν μια μουσικοχορευτική παράσταση τύπου Bollywood έμπροσθεν του Δημαρχείου, κατά την άφιξη των υψηλών επισκεπτών. Φτάνει πια με τις φουστανέλες και τα βενετσιάνικα καρναβάλια! Καιρός γι’ ανοίγματα και σε άλλους πολιτισμούς.
Ευτυχώς που η επίσκεψη γίνεται Σάββατο που έχει και παζάρι. Η αυτοκινητοπομπή πρέπει να περάσει οπωσδήποτε από την Ενδεκάτη σε ώρα αιχμής. Εκεί, τα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, οι συφιλιασμένοι οδηγοί και η πλήρης αδιαφορία στον ΚΟΚ, θα οδηγήσουν αβίαστα τη σκέψη των επισκεπτών σε οικείες εικόνες από τις μεγάλες πόλεις της πατρίδας τους: Νέο Δελχί, Βομβάη, Καλκούτα. Ένας γλυκός νόστος θα ξυπνήσει μέσα τους.
Δυστυχώς είναι χειμώνας και η Καραθώνα είναι άδεια. Αν η επίσκεψη γινόταν Αύγουστο, οι εικόνες Γάγγη ποταμού που παρουσιάζει η συγκεκριμένη πλαζ, με τις χιλιάδες των λουομένων να συνωστίζονται εντός κι εκτός νερού, θα προκαλούσαν αναπόφευκτα το ενδιαφέρον της ινδικής αποστολής για την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού στην περιοχή. Εύχομαι να υπάρχει video από το δελτίο ειδήσεων του MAX, που θα προβληθεί στην παλιά αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου. Εναλλακτικά προτείνω την παραλία της Δαλαμανάρας, όπου η ποιότητα των νερών είναι ίδια.
Να τοποθετηθεί πάνω στον κύβο της πλατείας Συντάγματος ένα άγαλμα της θεάς Κάλι. Τώρα που οι γιορτές πέρασαν και το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης ξεστολίστηκε, ο κύβος της πλατείας ορφάνεψε και πάλι και στέκει μονάχος κι αδειανός, χωρίς προφανή λόγο ύπαρξης. Γιατί λοιπόν να μην τοποθετηθεί ένα άγαλμα της ινδικής θεότητας (που ήταν και ομορφογυναίκα) για να συγκινηθούν οι εξ Ινδίας επισκέπτες; Bonus o τρόμος που θα προκαλεί στα πιτσιρίκια που αλωνίζουν στην πλατεία, τα οποία, πλέον, θα κάθονται φρόνιμα στην αγκαλιά των γονιών τους κι έτσι θα μπορούμε να φάμε με την ησυχία μας καμιά μακαρονάδα στα Νούφαρα.
palamidi.gr 